Devrim Tülay Şiirleri - Şair Devrim Tülay

Çömez bir düş ayartıyorum
İkindi vakti
Çıt yok…uykuda akıllar
Soluk soluğa beklenti
Ele avuca sığmayan yasaklar
Düş düşürüyorum, ağır sancılı

esner geceler, gündüzün üzerine
mor salkımlı gözlerde, saklanır suretler
sokulur karanlığa kıskıvrak acılar
duyulur ötelerden tütsülü eyvah
bulutlu göğe mendil tutulur

ben kananlardanım
ve ben
o derun ateşte kalanlardan

arzuhalim;
alnımı secdede akla

madem ki dert senden, tabip de sensin
şifa kapısında, şaşırtma n'olur
Ey bahtımın yazarı!
gönlüm mahzun, biçare, yorgun
ömrüm darmadağın, perişan oldu ruhum
sakındığım can değil, emanetindir

Toplarken düşlerimi, yasak uykularda
Rastladığımdın…
Şafak vaktine kadardı varlığın
Ellerimde, kül rengi yalnızlığım
Paylaştığımdın…
Şimdi güneşin vurduğu bir sızısın sadece

ne zaman yağsa, kaldırımları ısıtan yağmurlar
ikindi hüzünleri çöker içime
boz bulanık

rüzgar efil efil
dolaşır

Omzuma ağır gelir bundan sonrası
Sen ayaklarım dibinde bekle
Olmayacak bir duaya kıraat oku
Ki…
Kabul olma ihtimali, belki

“Bu yazı ve kahramanları tamamen hayal ürünüdür” :)

Klasik bir pazar günüydü
Ne kapıda beklenen bir dost ne de gidilebilecek bir kapı vardı, dışarıda göğün sağanak ağlayışı
Ev o kadar sıkmıştı ki beni, havaya aldırmadan kendimi sokağa atıverdim. Nereye gittiğimin önemi yoktu, amaç sadece gitmek…
Islak sokaklar da yağmurla oldukça samimi bir süreç geçirdikten sonra, önünden geçtiğim kitap evi çekti dikkatimi ve içerden yansıyan huzurla ani bir karar, kitap evindeydim.

Saçı başı yoluk şiir

Iskalamak gökyüzünü, yağmura durduğunda
Bir çalım, gülücük yakalama arzusu benimkisi
Güneş dolaşıyorken avare

Yağmur ne zaman sevişmeye kalksa bu şehirle
Kulaklarımda patlayan ıslık sesiyle uyanırım
Şehir ve yağmur, fırsat kollayan aşk-ı taze
Kopar kızıl kıyamet
Öfkemin dizginlerine asılı kalırım