Selam kirvem;
Ağır adımlarla yürüyorsun patika yollarda,
Kim bilir belkide,dahada uzaklarda,
Fakat neresi olursa olsun,önemi yok.
Düşman kurşunu geçerken sol yanından,
Gece karanlığında, ıskalarken dağın yüzünü,o kurşun.
Yalnızdı şair,yol almıştı akşam üzeri.
Sokak aralarında,oynuyordu çocuklar.
Kadınlar ellerindeki örgüyle ugraşıyordu.
Kendisi gibi yalnız olan birşeyler aradı.
Ne var ne yok göz attı tüm gördüklerine.
Acı çekmeyi seviyor artık gece
Kendi yaralarından doğuyor,
Sert fırtınalarla kırbaçlıyor bedenini,
Üstelik bağırıyor, boş sokaklarda.
Hergün öldüğünü düşünüyor
Yolda yürüyemeyenler
Sarhoş diyor bizlere,
Ama yürüdük biz
Yolun en sonuna
Yıldızların doruklarına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!