Devrim Dokdere Şiirleri - Şair Devrim Do ...

Günler oldu
Sesinden,yüreginden uzaklaşali,
Belkide bir asir.

Öpmeyeli gözlerinin ana yurdundan,
dokundurmayali ellerimi saclarina,

Gecede tutsagim karanliga,
Gündüzde Granitler arasinda belirir gövdem,
Baharda dokunamayacak kadar korkagim ciceklere,
Yaz öglesinde açim en az halkim kadar,

Suclumuyum?

Halen, açlık içersinde yaşarken,
Vahşice, gecemin karanlığına örülen
Ölümü ve sürüklenişi anlatmak istiyorum, sizlere.

Öyle bir haydutlarki bunlar,
Yasak koymuşlardır,

Suskunlugumda
Yitiyorsun;

Hüznün sancilarini hissediyorsun yüreginde,
Bir kadavra koyuyorsun yere,
Ve kendi yaralarinla oynamakla meşgulsün,

Kardeşim,

Sen dinlerken o türküyü
İçinde buluyormusun bir ölüyü?

Yada hissediyormusun,

Gelirken getirdiğin şal gibi
Sürüklendi tarlalara alnımın teri,
Bu defa kısa sürdü.
Doymadık.
Açızda.
Karım ikincisini doğurmak da

O ilk çağ aydınlığına gitsek,yeniden
Batı romanın yıkılışını görsek,
Yazıyı ilk yazanlardan biri olsak,
Takvimleri’de yeni baştan yaratsak,
-Ama dönemin en karanlık icadı, para dışında.

Aşkın bahçesinde,
Sevgiliye yazılan
Mavi mürekkepli,
Mektup buldular,

Henüz tamamlanmamıştı,

Sadece
susmakla yetiniyorum,
Ve cagreyi yazmakta buluyorum,

Buruk kramplar eşliginde
sizisini, dindiremedigim

Bugün'de
gelmedin.
Dün'de
gelmedin.
Hafta önceside
Mart öncesi şubat'da