35 Yil Sonrasi
İhtiyar bir bunagim,
Titreyen ellerimde bastonum,
sol cebimde hapim,
Prostat’dan ilk ameliyatimi olacagim
Bir başkasin haziranda,
Uzanirken bir mindere,
Ciplakliginda
sevişmelerimizi düşlüyorum,
Söylediklerini,
Şu binanın tepesinde,
Görmeyeli hayli zaman oldu seni.
Bağışla beni,Yaralı ellerim,
Üstelik, ilaçsız,merhemsizdir.
Böyle olmasa
Hiç üzermiyim seni?
El ele tutuşmuşuz
senle ben.
Kış bahçesine yürüyoruz,
Gözlerimi kamaştırıyor kartaneleri.
El ele tutuşmuşuz
Kanayan yaralarımızdan fışkıran kan
Kızıla boyayacaktır kentleri,bir gün.
Bir çoğumuz;
bu renkleri tanırız paris sokakların'dan,
Acı kabuğunu kıran ispanya halkın'dan.
İhbar ediyorum kendimi;
Hemde şimdi!
Asker kaçağı olduğumu söylüyorlar.
Ben zaten,söylüyorum bunu,
Duydum ki: İki milyon halk
Yürümekte,
Eli pankartlı delikanlıların doldurduğu,
Tahrir meydanına.
Ögrendim ki: Adalet ve Özgürlük sesleri
Umutsuzlukdan daha önemli bir kent yoktur,
Bir tek kadinim var,
Oda git gellerle, seyre dalmakta...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!