Gitmeli,
Dönüp ardini bedenim,
Sohbet etmeli,
Aristolesle,
Sicak bir atina sabahi,
anlatmali ona,
Biz yaşayan ölüleriz, kardeşim!
Köylerde ırgatız;
Şehirlerde ameleyiz.
Biz varlıksız insanlarız, kardeşim!
Sabahcı kahvelerinde kıvrılır yatarız,
Aç ve yoksuluz kentlerde,
Estadio Chile’de
Bir gitarist
Parmak uclarini
dokundurmaktayken
Tellere,
Aci vurmaktaydi gözlerine,
Yüreginde beliren,
Öfke,
Kin,
Ve Nefrete yüz tutmuŞ karanligi bilirim Sevgili,
Karayiplerde acemi bir balik gibi dolaşir dururum Yüreginde,
Birazdan dahada derinlere dogru yol alacagim,
Bizim kent-den geçti;
Kırmızı plakalı,
İçinde beyaz yüzlü adam taşıyan
Siyah renkli,kodaman malı,
Alman yapımı mersedes.
Küresel ısınma,otomobil eksozu
Sebebi her ne olursa olsun
Düşmemekte kentime kar taneleri.
Çocukluğumun geçtiği
Gece kondu’nun bahçesi geliyor aklıma.
Yakacak odunumuz yoktu
Niçin uzagim
Kadindan ve tütün kokulu odamdan?
Nefes kokulu yastigimi,
Ve ciplakligimi gizleyen degilmidir odam?
Sen,
Adina öyküler,
Adina şiirler,
Adina ölümleri yaza bildigim kadin,
Sen gideli oluyor bi hayli vakit,
Halen sizlamaktami sol göksün?
-En çok kimi özlüyorsun?
Benimi?
-Hiç birinizi
O halde çocuğunu özlüyorsun?
- Hiç görmedimki onu
Peki güneşin doğuşunu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!