İstanbul’da getirmiş anam beni dünyaya.
Baraj deposunda vermiş ilk sütünü,
Kraker,leblebi,bisküvi,inmeden kursağıma
Suyun yıkadığı toprağı almışım ağzıma.
Boyalı bir evin bahçesinde oynamamışım
İlk oyuncağım,kıyılarda bulduğum, çakıltaşları olmuş.
Yazıyorum
Amatör şairin gecesini,
Çekilen acıları ve yoksulluğu ögrenen adamın zamanını,
Zulümler bomba gibi yağınca dur diyenin olmadığı dünyayı.
Şeytan ve tanrıdan ayırdım kendimi
Biz, şarkılardaki insanlar
Binlerce kez yalnız uyumuşuzdur
Yaslanmışızdır çınarın gölgesine,
Düşler kurmuşuzdur...
Biz,romanlardaki kahramanlar,
Dinlerken bir şarkiyi
oyalamakta beni birşeyler,
Okurken romani
kemirmekte icimi cümleler,
Kadınım:
Açtığımda gözlerimi,
Gülümseyen suretini
Gördüğüm, içindir’ki
Seviyorum yaşamayı,
Yaşarken seninle olmayı.
26 Temmuz 1945 de
ABD başkani
Potsdam Deklarasyonu’nu yayinladi.
Alamogordo da
Küçük bir deneme sonrasi,
YİTERKEN
Yenildik,
Şimdi kim bile bilir umudun o aci yanini,
Yada Kim koklaya bilir Tenimize sinmiŞ Karanfil kokusunu?
Solugumuzdaki isyani kim duya bilir?
Intikamciydi SEVDA dedikleri,
Nerelerdesin Böyle?
Dinle beni,
Adina şiirler yazmişim,
Şairin olmuşum göresin diye,
Uzaklaşma benden
Sevgili
Daha ne kadar yazmaliyim seni?
Böyle okuyup,susarak
Tükendirmektesin beni,
Duymaktamisin
Yazilan her bir satrin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!