Devran Demir Şiirleri - Şair Devran Demir

zorlaştıkça biri
diğeri kolaylaşıyor

azaldıkça ilki
öteki çoğalıyor

ACI SEVGİ

I.
ACI DENİZ

Ve say ki yaralı

Bir kaya parçasını taşısında
insan, yüreğinde,
bir sevda acısını
taşımasın...

Ah, şu insan yavruları...
ah, şu insan yavruları yok mu?
onları, onları nasıl anlatmalı?

Doğarken hepsinde aynı ten,
aynı duyu, aynı koku...

İnsan ki
Yaşarken de ölür
Anladım...
Bir kadın doğurur
Bir şairi
Bir kadın öldürür

AYNI EZGİDE HASBİHÂL

Serap Hoca:

''Yumruğunun içindedir yaşama gücün.''
Serap Demirtürk

Omuzlarındaki yükü daha ağır dünyanın
Hayatın her yüzünde gördüm bunu
Acılar daha bir seviyor seni

oturdum denize bakıyorum
her şey nasıl da sakin
nasıl da mavi

oturdum güneşe bakıyorum
her şey nasıl da sıcak

bu yağmur beni bir yerlere çağırıyor
durup durup derinden ve sessiz
duysam olmuyor, duymasam olmuyor

bu yağmur beni bir yerlere çağırıyor
bu yağmur beni uzak beni ıssız

camlarda bir çocuk
az önce / o henüz
hiçbir acının
dokunmadığı yüzüyle
durup dünyaya
baktı bir süre