Devran Demir Şiirleri - Şair Devran Demir

Öğle vakti yağan yağmur,
insanın sevgilerine yağar;
bütün sevdiklerini
düşündürür ince ince...

İkindi vakti yağan yağmur,

YALNIZLIK

Yalnızlık...
o iğne ucu
o dilsiz, o gün gün derin
sessiz, o incecik

Yanlış evlilikler
sizin karanlığınız hep sızan
evlerden sokaklara
(bilmiyorsunuz ya)

Yanlış evlilikler

rüzgarın sarstığı ağaçta
çırpınıp duruyor sessizce
kopup gitmemek için
son bir yaprak

ya biz nasıl gidelim senden

YARALI VE YALNIZ



-''Yaralı ve yalnız bir yazar''a,
hüzünle...-

Yaşamak...

Günlerin bu bungun ve bulanık havasında
sabahlar gün gün buruk aynalar uzak
gitgide azalan sızısıyla bir umudun
mezar taşları kadar soluk durgun

Zaman azalıyor gittikçe
Gittikçe acılaşıyor beklemek
Gitmek geliyor içinden
Kalıyorsun...

Yüreğin daralıyor gitgide

yatağına sığmayan bir su gibi yüreğin
sabırlı çok telaşlı biraz durgun
bir yer aranır hep akabilsin kendini
umutlu çok kaygılı biraz yorgun

değil mi ki bugün var yarın yoksun

babam mı
gittikçe ağaran saçları kırışan yüzüyle
gecesini gündüzüne hayallerini kederine
ekleyip durarak/ suskun ve dalgın
bir diyardan bir diyara
yolları ezber ediyor hala