Devran Demir Şiirleri - Şair Devran Demir

Bin karakıştı
bin ayaz geceydi
binlerce kimsesiz çocuktular

Sığınacak bir yuva
bağrına basacak bir anne

İyi ki yoksun çocuk
İyi ki yoksun

Burda herkes mutsuz
Burda herkes umutsuz
Burda herkes yorgun...

Ve çağırır seni bir yerlere
bir yerlere bilmediğin
bilmediğin birşeyler
gidersin

Ve götürür seni bir yerlere

oturmuştu yağmurun içine
dağıtmış saçlarını bulutlu
camlarda bir kadın/ dalgın
mırıldar gibiydi sanki dudakları
elemli bir şarkıyı
gözleri ıslaktı gözleri kırgın

aşkın arzularla
sevginin ilgilerle
karıştığı bir çağda
aşk ve sevgi
iki yitik çocuktur hep
annelerini arayan

I/ gece ve yalnızlık

biri engin bir kuyu / gizemli
sırlarına inilen zamanlar ipi diğeri
hayata derin ve güzel anlamlar katan
sonsuz bir hazinedir ilki

bugün günlerden hüzün
yarın yıldönümü ayrılığın
öteki gün doğum günü acıların
daha öteki..
nasıl da geçiyor zaman
farkında mısın

ne giden güne gücün yetiyor
ne gelmeyen
ne doğan güne sözün geçiyor
ne doğmayan

bir yanın çek git diyor bazen

Siz o acıyı bilir misiniz
Upuzun gecelerde tarifsiz
Çaresiz sancılar içinde
Kıvrandınız mı hiç

Siz o acıyı bilir misiniz

Belki yaralı yüzünde bir akşamın
Belki ıslak ve ıssız bir gece vakti
Belki de alacakaranlığında bir sabahın.
Alıp bu acılarınla darmadağın kalbimi
Ben de senden gideceğim.
Böyle uzun uzun yaşıyorum ya