Derya Avşar Şiirleri - Şair Derya Avşar

Bir kızıl ırmak gibi coşar yüreğim
Ürkek bir çocuk gibidir gülüşlerim
Şaha kalkar uslanmaz dertlerim
Baharın güneşini giyinir beklerim

Sen gidince,
Şiirler küstü bana
Kuş cıvıltılarını duymaz oldum
Çiçeklerin kokusunu alamıyorum

Sen gidince,

Ben Bayram Kutlamıyorum

Bayrammış...
Sanki çocuklar mutlu! Sanki kutlamaya değer bir dünyada yaşıyoruz...
Sanki savaşlar, zulümler hiç yaşanmıyormuş gibi...
Sanki herkes çok mutlu...

Ben kim miyim?
Ben, dünyaya üryan gelmiş
Üryan yaşayan
Üryan gidecek biriyim
Ben, zalimin karşısında
Ezilenin yanında duran

Derin bir uğultu oldu yaşam
Kalabalığın ortasında kavga
Aşkta kavga, kalplerde yara var
Bende ki yar'a gelmez ki dile

Dil suskun, gözler yorgun

Bir değil bin can aldın Eylül
Histerik ayıdır, yıkıcıdır Eylül
Kanar dalından kopartılan gül
Boyun büker sünbül
Yalnız kalır bülbül
Insan kanar / Insan yanar

Ayın şavkına düşer gülüşün
Umut ekilir, durulur hüznün
Yar demedin, yar demedin
Beni ben gibi gibi sevmedin

Dolaştır tenimde gözlerini

Sıcak bakışlarınla uyandım yine
Gülüşlerin düştü
yüzümün tam orta yerine
Kahkahaların süslüyor sol yanımı

BENIM ANAM

Ellerim üşüyünce, nefesiyle ısıtıyordu benim anam
Acıktığımda, lokmasıyla besliyordu beni anam
Hastalandığımda, gece boyu duruyordu baş ucunda
Giymiyor, giydiriyordu benim anam

BENİM ANNEM

Yeryüzünü sevgiye boyayan, yedi veren
Tılsımlı, sihirli bir değnek gibi büyüleyen
Zümrüdüanka misali küllerinden yeniden doğan
Dünyanın göğsünden çisil çisil akar benim annem