Derya Avşar Şiirleri - Şair Derya Avşar

Adım şiir olsa,
Dize dize, hece hece,
Dilden dile söylensem...
Sevgiyi barındıran,
Umudu aşılayan,
Yüreklerde büyüsem...

Gözlerim üşüyordu
Bakmayın gözlerime, gözlerim kör eder sizi
Yüreğim üşüyordu
Değmeyin yüreğime, çocuklar orada can çekişiyordu
Düştüğüm karanlıktan yolumu arıyordum

ölüm gölgesinde saklanmış
pustun postuna sarılmış
Pusudaydı hainler
yol boyu dönüp
arkasına baktı belki de!

Günüm gecem karışır
Dün bugünle yarışır
Zoru gören sıvışır
Bırakıpta giden yar
Bırakıp terk eden yar

Adı yok bu şiirin tıpkı bendeki sen gibi
Ismarlama bir aşk değildi bendeki
Belki içime akıttığım bir damla gözyaşı
Belki dilimdeki yasaklı bir sevgi sözcüğü
Belki incinen, kırılan, ağrıyan yürek sızısı
Hepsinden ötesi kendime inkâr ettiğim sen

Dört yanım paramparça
dört yanım kara parça
Birinin karanlığı çökmüş
binlerin canı paramparça
Bir çocuk üşümüş/üzülmüş

Ah babam

Yokluğun koca bir derya
Dilim lâl oldu ah babam

İnsan,,
insanın üstünü örterdi
Üşüdüğünde
Enkaz altında ağlıyor insan
Ses veren yok şimdilerde
İnsan,,

Ah kadın ah!

Saçlarından asıldı;
Ağrılarından, yaralarından öptüğüm kadın!
İçim ürperdi / Afganlı Farkhunda'yı okuyunca

Düşünce tutsakları için, her yerde tuzaklar
ve barikatlar kurulur kalleşçe, kahpece...
Puşt puştu dost dostu iyi tanır.

Bilirsin keke;