Derya Avşar Şiirleri - Şair Derya Avşar

Düş değildin! düşten öteydin.
hayal ediyorum düşten öte
okyanuslar aşıyorum
gelincik tarlası içinde,
hassas tenine dokunuyorum.
biraz daha sokulup sana sarılıyorum

ÇİÇEĞİN SOLDU ANNEM
Her baharda çiçekler açmıyor
her baharda güneş doğmuyor
güneş gülle bakmıyor
çiçekler gül açmıyor
bana çiçeğim derdin annem

Geç kalmışlığın öfkesine yenildim
Senden gelen satırları okurken
Bir üst satırdan bir alt satıra
Kayıyor gözlerim
Başlangıcı kadar soğukmu sonu diye
İşte o satır sonlarında gözlerime ilişti

Zamanı gelmeden hiçbir şey olmaz
Aldığımız nefes bile sayılı
Sensizliğin yeri daha dolmadı
Ettiklerin tıpkı sokaktaki kedinin yaptığı
Bekle bir gün sana da gelir ağlama sırası
Dünyanın sonu bir çıkmaz

Kan yerine sevdan dolaşıyor
damarlarımda
uyuştu her yanım sensizim
hayattan habersizim
ölüden tek farkım var
oda nefes alıp vermemdir

Hesapsız
Anlamını yitirmiş sevdalar
Yok artık uğruna ölümü
Göze aldığın dostluklar
İyilikler günah
Günahlar ise sevap olmuş

Söylesene sen hiç sisli bir perdenin ardından, Ellerin bağlı yaşamı seyre daldın mı?
Teninde yakılan ateşin alevleri yüreğini eritti mi?
Peki ya, kanlı gözyaşları akıttı mı puslu gözlerin?

Sen hiç kendi içinde kayboldun mu?

Dönün arkanızı gidin, başınız yere eğik
Dönün dersem namert olayım
Ağlarsam, çiçek misali solayım
Adımı anan dillerde artık kanayan yarayım.

Çorak çöle düşmüş kurak toprağım

Usulca bıraktım çocuksu oyunları
Bir uçurtma gibi,gökyüzüne takılı kalan
Gözlerimde ki mahsummiyet
Acıyan yanımda kayboldu
Ve
Biriken yanlızlığım yüreğime dolan

YANLIZ BEN SEVDİM
seni gerçek yanlız ben sevdim
sen gittin umudum yok artık
Battıkça batıyorum ben
seni kazanamam ki...
ben ne söylesem