Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Ey Göğün bildiğini ,

Yerden saklayan can'im.

Bir gün,

Vardır bunun bir hikmeti,
Birimiz sarp tepede biten derde deva bir nebat,
Birimiz derdinden muzdarip adını bilmediği...
Biz birbirimizden bihaberken
Hangi otacıya kırılayım...

Perg-el kader

Dairesinde dönenip durduğum giz'in merkezi
Ben varamadım,sen çek beni...
Pergel misali,bi yanım hakikatte sabit,
Münzevi yanım kaçmakta,

...
Dahası,
Gözlerimi kapatınca,
Gözlerini görebiliyorum ben...
Hani şu aklının penceresi,
Kalbinin puslu aynası

Birden çaldı o şarkı(*)tam da gün ortasıydı
Yine dinlerken gözlerimi yumdum
Bu sefer düş kurmadım ve dedim ki,
Yıkılır mıydık eğer,
Hayaller de bizi kursaydı...

Bir sır ki yıllardır taksimdir rüyalarımda;
Uyanıp İbrahim sızısıyla arar dururum.
Ne mazi, ne âti, ne asumanda,
Hangi taşı kaldırsam O'nu bulurum...

Ne mutlu özlenene; Vâh o firak yok mu Ah!...
...

Ah dedim "bir kez"

Yaşamak ...

Öyle aheste değil, biraz acele...
Uyanır gibi kabustan,
Ve su taşır gibi yangına...
Ama Öyle uzun uzadıya da değil.

Kâniyim
Öyle bir yakınlık ki,
Boncuğun içinden nasil geçerse sicim;
Ve nasıl diziliyse o sicimde boncuklar...

Deng-î Naz

+ Günce...?

- Efendim.