Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Size yemin ederim ki,
Poseidon babamdır,
Fakat açıklayamam neden sudan korktuğumu.
Uçmayı bile beceremediğimi ,
Hatta heybetli görünmediğimi de iyi bilirim
Fakat

Dediler ki;
"Çıkma âsumana, zâr ediyor bulutlar sinenin dumanından..."


İyi dinlesin,o salkım bulutların vebalini bize revâ görenler;
Boğanak yakındır;

Ey eşref-i mahlûkat
Ey şuur bahşedilen!

Cismin topraktan amma,
Mayan ne ise o'sun!

(Kuyuya Deli Taşı)

Bir odada üç oğlan,

Günün birinde,
Tilki ile topal tavşan,
Rastlaşmışlar,
Bir yar dibinde...

Tilki aç,

Taş kaynatan
Ataş
değil
Aşk
olursa şifa bulursun.
Fakat kalbim kurunun yanında yanmayacak kadar

Hayret koca ömrün tek mevsimlik baharı,
Sen öyle geç gelip , erken gittin nicin
Korkup da dolunun hezimetinden,
Geldin de, bir çiçek vermedin niçin?

Sen sevda gemisinde açılmış yelken,

...
Ben senin;
Vicdanı nasır tutmamış bir icra memurunun;
Çizgi film izlerken, duvardan sökülen televizyona baka kalan,
alt dudağı sarkmış ve gözleri bulutlanmis çocuğun hüznüne dayanmak zorunda olup vazifesini ifâ ettiği'nim;

-Ben “Kadın” Hilkatten topuğumda cennet türâbı-


…

Geçen ayın on dördüydü, vallahi duymadık.
Ummazdik, nasıl da milleti oyalamişlar.
Bari ardlarından kovalasaydik
Mehtabı kaçırıp, Ay’i çalmışlar..!