Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Ey eşref-i mahlûkat
Ey şuur bahşedilen!

Cismin topraktan amma,
Mayan ne ise o'sun!

(Kuyuya Deli Taşı)

Bir odada üç oğlan,

Zaman-ı mehlin birinde,
Göz açıp kapayacak mühlette bile özleyince,
Öyle bir sarılmış ki Havva
Sarsılmış arza çivili dağlar,
Ve sonra aşk,
Kendi rızasıyla inmiş yer yüzüne

Sen ki
Nefesinle gökten yere şevlendirip bulutları;
Bir sağanağın müsebbibi olmuşsun.
Nefesinden meshûr, dalgalara mağlubsam eğer
Asıl bundan mesulsun.

Meczûb:

Sâki,
Üstüm başım,
Farkındayım...

Sigara paketi içindeki folyonun iç yüzüne yazılmış, dörde katlanmış...

(İlk İntiba:
Kargacık burgacık harflerle ve özensiz yazılmış; ya yazmayı yeni sökmüş; ya eli titremiş yazarken)

Yokluğum,
Hasretim,
Ey görünmezim...

Düşleri dimağımdan söküp eteğime döken ey!
Ey dokuz oğlan anası yanım,

Her şey yerli yerinde...

Önceden ısıtılmış bir kalp,
Jullien itinayla muhabbet,
Mevsiminde hasat bir tutam tutku
Olmazsa olmaz; Sadakatten baharat

Tamam,

Şimdi gidebilirsin,
Ve sarabilir artık beynimi karıncalar.
Uzun ve görülmemiş bir düşün ardından.

....

Koynunda,
-Son Anahtarı-
Seg'âh kararında Ses,
Devri-Kebirde Nefes,