Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Her şey yerli yerinde...

Önceden ısıtılmış bir kalp,
Jullien itinayla muhabbet,
Mevsiminde hasat bir tutam tutku
Olmazsa olmaz; Sadakatten baharat

....

Koynunda,
-Son Anahtarı-
Seg'âh kararında Ses,
Devri-Kebirde Nefes,

Tamam,

Şimdi gidebilirsin,
Ve sarabilir artık beynimi karıncalar.
Uzun ve görülmemiş bir düşün ardından.

Düştüğünde sanki derman olacak gibi
Anasına koşan çocuk gibiyim..

Öyle bir koşmak ki,
Sade bağrına basmanla geçecek o dizimin sızısı,
Yara ne kadar derinse derin...

...
"Kaf dağının ardında güneş doğdu!” dediler...
Dedim;
" Bu söylencedir, Hem de vakit gecedir (?)"

İp senin,ağaç senin,
Boynumda sabaha karsı beş randevusuna yafta...
Ağaç ve ben suskunuz
Sen
ister ipi sök,
ister ağacı bağışla...

...

Bir şey var beni çeken,
Yüreğinden azâde, yüreğime amade,
Sanki denize atılmışım yüzme bilmeden;
Soluk lüzumsuz gelmiş çırpınmaktan ziyade.

Zamanın hiç olduğu boyutta ,
Şafak çatlatırken göğümü bükre,

Aklıma gelme,
Gelme,

"Kar eridi, suya doydu kardelen, Ve gönül bağımda yediveren gülleri."
.
/
.
Billahi çağırmadım,
Turna sürüsü bilerek geçti üzerimden!

Ulu Kutsal Makama,
Sayın Yüce Yaratıcı

Ben kulun Adem,
Adımı babam koymuş.
Sen daha iyi bilirsin ya,