Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Düşüm bi kere ben;
Görülmek istenen,ve görülmeyen...

Gizim bi kere ben,
Bilindiği sanılan,ve asla -bilinmeyen-!

Perg-el kader

Dairesinde dönenip durduğum giz'in merkezi
Ben varamadım,sen çek beni...
Pergel misali,bi yanım hakikatte sabit,
Münzevi yanım kaçmakta,

Taş kaynatan
Ataş
değil
Aşk
olursa şifa bulursun.
Fakat kalbim kurunun yanında yanmayacak kadar

Hayret koca ömrün tek mevsimlik baharı,
Sen öyle geç gelip , erken gittin nicin
Korkup da dolunun hezimetinden,
Geldin de, bir çiçek vermedin niçin?

Sen sevda gemisinde açılmış yelken,

Geriye dön,geriye;
Alemin ecinnisi,
sevda mı,tükenmezmiş?
Bana bebe ninnisi...

24/07/12

...
Ben senin;
Vicdanı nasır tutmamış bir icra memurunun;
Çizgi film izlerken, duvardan sökülen televizyona baka kalan,
alt dudağı sarkmış ve gözleri bulutlanmis çocuğun hüznüne dayanmak zorunda olup vazifesini ifâ ettiği'nim;

Her şeye mana yükleyesim,
seyyah olasım ve gidesim var
türlü telaşeyi ardımda bırakıp...

Şöyle,"niçin"lerin,
"olmaz-ların" olmadığı

Sallanan dişini,kendi kendine çekmiş çocuğun surat ifadesi...
...
O hesap,benimkisi.
Hem başarmış;
Hem ağlamaklı..

-Ben “Kadın” Hilkatten topuğumda cennet türâbı-


…

Geçen ayın on dördüydü, vallahi duymadık.
Ummazdik, nasıl da milleti oyalamişlar.
Bari ardlarından kovalasaydik
Mehtabı kaçırıp, Ay’i çalmışlar..!