Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Bir şey var,
Bir şey;
Tasvir edemiyorum,
Kifayetsiz kalmamıştım bu denli.
Nasıl desem,
Ölüm raporundaki paraf gibi gelişi güzel,

Ey Cângüzâr,

Nasıl ki,kazdıkca toprağı su kaynıyor da;

Hani toprak eksildikçe su doluyor ya...

*
**
***
Hani bin yıl önceydi,
Böyle bir mayıstı hani.
Sûreyê'den ışık sağıp beslemiştin

"Ahir hengâmdır, G'özü açık, "kar uykusundadır " İns'an" -

Ah! Nemrudun sineği,
Ah! Asa kemiren kurt,
Ah! kaya doğrayan bıçak,

Bit pazarında tezgahın birinde;
Kim bilir hangi merhumun yadigarıydı.
Ya da belki,
İç cebindeki son yüzlük de utulunca
kumar borcuna diyet diye sayıldı,
mecbur.

.
BEN BİR BOŞLUĞUN İÇİNDE,
İÇİM BOM BOŞKEN,
BOŞLUĞUMLA O BOŞLUĞU DOLDURUR GİBİYDİM.
BOŞU BOŞUNA,

/././

Sönmeyi ar sayanlar destesinde derildi cân'ım
Halim, halime benzere âyan,
Ben ki hem desteyim, hem desteyi deren haladım.
Beni bir sen anlarsın; bir de bu od'u harlayan...

/*/*/

Aksam kızılında güneş,
Cam göbeği denizde aksettiğinde nasıl sönmüyorsa.
Tıpkı böyle dinmiyor özlem hasr'edilince bir ölümlüye.
Sümme Haşa..!

Sen,

“Sen sağ/ben selamet” ötesi bir diyardan
İnce uzun parmaklarınla bir gece,
Elma çiçeğinin ahını alıp gelmişsin.
Pembe!

Haydi gel,
Iki ayrı kıtadan aynı manzaraya baksın penceremiz.
Sıyır sen de ıraklık perdesini,
Aynı mevsimi görüyorsak ne haz.
Eylül'müş , Ekim'miş ayları boş ver,
Bana güz yapraklarını anlatıp durma!