Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

.
BEN BİR BOŞLUĞUN İÇİNDE,
İÇİM BOM BOŞKEN,
BOŞLUĞUMLA O BOŞLUĞU DOLDURUR GİBİYDİM.
BOŞU BOŞUNA,

Yüreğimde baki aşkla,
Ruhum kaldı Arâf'da.
Mâşukum ya madem,dilim sürçer de,
Sonum benzer mi Hallac'a..?

/././

Sönmeyi ar sayanlar destesinde derildi cân'ım
Halim, halime benzere âyan,
Ben ki hem desteyim, hem desteyi deren haladım.
Beni bir sen anlarsın; bir de bu od'u harlayan...

/*/*/

Aksam kızılında güneş,
Cam göbeği denizde aksettiğinde nasıl sönmüyorsa.
Tıpkı böyle dinmiyor özlem hasr'edilince bir ölümlüye.
Sümme Haşa..!

İki kelimem bir heceye girdi yine,
Bocaladım mı,kalakaldım yine...
Ellerim uslu da,
Kafama geçmiyor sözüm...

Yazdığım şiir,yazmadığım bıçak yarası...
Bilen bilir ya,ne uzun iki özne arası.
O
....
Ben;
Bir uçak,onbeş bilmem kaç

Ben Çimen,
Hayırlı evladı Toprak Ana'nın.
Nicedir bıkmıştım suskun kalmaktan,
Belki de duymaktan
Alttakilerin ah-u zârını...
Önce şu bilinsin ki;

Karda bir iz,
Çıtı çıkmaz bir isyan.
Siyah ve sessiz bir sır,
Gölgede bariz...

Kanda bir haz

Sence,
Ve herkesce
Gelemez derler
Her defterde heceler
Yek sesle
Ve tek seferde

Cangüzârım,
Menendsizim,
Ey kara sevda ile
Eflâtunî sevdiğim;

Her gece doğan aya;