Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Rivayettir;


Leamet ağacına ab-i hayattan
Esafil avuç avuç su taşıyınca,

~
Ey Cân'â !..

Nereye yakıştıraydım,

O avcumda evirip çevirdikçe ışığı kırıp aklımı rengine

"Kûn" denmese,
Hangi gönle otağ kuracağını aşk kendisi bilmezdi.

Bülbülü âşık eden gül ol'sa;
Elbet kuzgunu da mâşuk ederdi !..

Hüzne Sitem
...
İki katı yalnızlık,
Ve bolca da hüzün
Tutuşturdunuz elimize
Gözümüzden düşerken,

" Uyudu dizinde avcundan su içen ceylan,
Sindi boynuna omuzundaki güvercin,
Bir ben kaldım senden bunca uzakta
Bir ben,
Yürek sesinle daldığım düşlerimi özledim... "
~

Sokaklarca bomboş,ve gayesiz dolaşsam meselâ,
Kız başıma,aldırmadan falan.
Ayıp mı olur?
Ellerim cebimde,
Sacım dağınık,
Dudağımda ıslık,

*
**
***
Hani bin yıl önceydi,
Böyle bir mayıstı hani.
Sûreyê'den ışık sağıp beslemiştin

Kış uykusunda kalbim;
Gülsen,
Kuş uykusuna dönüveririm...
Cıvıl cıvıl sever,
Sever sever cıvıldar ya yüreciğim.

"Ahir hengâmdır, G'özü açık, "kar uykusundadır " İns'an" -

Ah! Nemrudun sineği,
Ah! Asa kemiren kurt,
Ah! kaya doğrayan bıçak,

Bit pazarında tezgahın birinde;
Kim bilir hangi merhumun yadigarıydı.
Ya da belki,
İç cebindeki son yüzlük de utulunca
kumar borcuna diyet diye sayıldı,
mecbur.