Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Odaya hasretinin;
Kesif bulutları sökün edince geceyle;
Bakışının keskin yanıyla limeledim hüznümü.
Sonra sandığından çıkarıp,
Nâmümkün olasılıkların kumlu kağıdıyla düzledim
Kalbimin kaba yüzünü,

Bilirim
Kutsi elle, Yere çakılansın
Amenna...
Koynunda izler ki, Nebi ayaklarından.
Ve Hatta,

Sevgili,
Kırık aklim
Hani,
Malum üç elma
Gökten yere düşünce,
Renk mi görülür önce,

Simsiyah ellerime dolan beyazdı.
Ruhum merhameti gördükçe azdı...

22Agu12
İstanbul

Senle vedalaştık Consello,
Burada bitmez dediğin yerde vedalaştık.
Güvercin taklasinin,
Ve Lodostan muzdarip
dalgalarin her tekrarinda vedalaştık üstelik.

Kapa gözlerini...

Bak,
Bu bir parça deliliğim,
Yakmadığın ateşte ısınışı ellerimin.

*
**
***

" Bir ağaç tutuşmuştu bir çiçeğin şem'iyle,
Suda yunus yanardı, o harlı yangınından;

...
Kurban olduğum çocuk;
Yıkma yüzünü,
Öyle mahzun eğip kirpiklerini
Boğanaklar dökme başıma.
Bil ;

Su sanıp
Zaç yağına
Bırakılan
Balık'tım...

De ki,

Bendim düşe karışan.

De ki gece uykunda,