Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Anahtarı gibi görünse de,

Bilinmezlik kapılarının,

Bilmeyenler için söylüyorum;

Bizi kıyamet kesmez,
Ecel Haklamaz,

Ahir çağa kinimle ben fâş olaydım.

Mazluma yetmeyen ins olacağima,

Bilirim
Kutsi elle, Yere çakılansın
Amenna...
Koynunda izler ki, Nebi ayaklarından.
Ve Hatta,

Sevgili,
Kırık aklim
Hani,
Malum üç elma
Gökten yere düşünce,
Renk mi görülür önce,

Ey sevgili sen dîdêmi hep rûşen edensin
Sevdan beni yaksın da yürek kendine gelsin.
Ümmî bile olsam sen yine şair edersin,
Al aklımı verme, bana lazım değil artık!

Zaman dediğin bir ulu ağaç,
Amma ki Sahibi var
Ta en tepesindeki yemiş,
Gökteki kuşun değil;

Odaya hasretinin;
Kesif bulutları sökün edince geceyle;
Bakışının keskin yanıyla limeledim hüznümü.
Sonra sandığından çıkarıp,
Nâmümkün olasılıkların kumlu kağıdıyla düzledim
Kalbimin kaba yüzünü,

...
Kurban olduğum çocuk;
Yıkma yüzünü,
Öyle mahzun eğip kirpiklerini
Boğanaklar dökme başıma.
Bil ;

Senle vedalaştık Consello,
Burada bitmez dediğin yerde vedalaştık.
Güvercin taklasinin,
Ve Lodostan muzdarip
dalgalarin her tekrarinda vedalaştık üstelik.

Kapa gözlerini...

Bak,
Bu bir parça deliliğim,
Yakmadığın ateşte ısınışı ellerimin.