hey hat...
bazen ay bile, dolunayında karanlık yüzünde tutuluyor bana.
Medlerini, cezir ine denk getiriyor.
“insan, anladığı ve anlaşıldığı insanda çiçek açarmış” ya
benimkisi çorak kalmışlığımın diliyle yazılmış bir tarif.
Acıyla demlenmiş ŞİİRLERİM var.
Hasret ateşinden indirip, ilk bardağını
Koyu bir demle sunayım Sana...
İçerken İnce bir tebessümle ağlarsın belki.
@demlenmisSiirler
Yalnızlığa sürülen bir merhemde
Sen ol bu gece.
Sessizliğe bestelenen bir şarkıda
Sen ol bu gece.
Mehtaba yükselen bir Dolunayda
Sana sitemlerimi biriktirdiğim
deste destek kağıtlarım var Cebimde
kalemle silgiyle dolaştırdığım.
Dara düştüğüm vakitlerde
FARKINDAMISINIZ ?
küçük HIRSIZLAR paramızı
BÜYÜK hırsızlar İnsanlığımızı ve
GELECEĞİMİZİ Çaldılar .!!!
En yürek burkan dilencilik nedir bilirmisin ?
Para dilenmek değil yada ekmek dilenmek.
en acınılası dilencilik...
Artık Nazım kadar
direniş saymıyorum yaşamı.
Aldığın her nefes
Attığın her gülüş bir Kurşun sanki.
Gece karanlığında karayel,
tokat gibi inerken yüzüme
sert adımlarla geçtim kirli kaldırımları.
Karanlık düşüncelerle ilerlerken
geride bıraktığım o hatıralara geri dönemem.
İçlerinde gözlerinde olsa artık geri dönemem.
Gitmek...
şehirlerden, yüreklerden...
özlemle büyüttüğün dileklerden.
Gitmek...
Buz Tutmuş Bir Nehrin Kıyısında
Donmuş Hatıralara şiirler yakalım,
bir bardak demli çayla...
Belki nehir akar, belki içimiz ısınır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!