Yaşam ormanında tutunacak dal ararken
Dallarıma tüneyenleri göremedim
Benim bildiğim yol yürüyenler yolundan dönmez
Geri dönenlere bir söz söyleyemedim
Bu yara ağırdır bir günde geçmez
Bazı insanlar geldiği gibi
Çekip gider hayatımızdan
Ne bir izi nede bir nefesi kalır
Bazıları da çekip gitseler bile
Rüyalarda müthiş izler bırakır
Bazıları da hatıra yüklüdür
Ben çocukken bir başka kokardı
Bizim kasabada dar sokaklar
Yıllar geçti hiç değişmedi
O kadim mahallenin dokusu
Geceden her tarafı sarardı
Karanlık kaldırımlarda yağmur kokusu
Memlekete kış geldi diye sitem ediyorsun
Başka mevsim mi gördük sanıyorsun
Kar altında geçen acılar ve zor yıllar
Sonuç işte bu sert ve kavruk delikanlılar
Bir damla suyun bereketini anlamak için
Umudunu bulutlara bağlayanları unutma
Duyguların en yoğun olduğu bir dönemde
Kibrin esiri olmadan yaşamak istedim
İnanmazdım güllerin gönül sıcaklığına
Beyaz gülün ayrılık getirmesi yalanına
Seni tanıyınca anladım
Kırmızı gülün ölümsüz aşkı anlattığına
Yine bir sonbahar akşamında
Hayaller sağanak yağmur altında
Biteviye yağan diri damlalar
Kendine yol bulmuş akıyorlar
Dağın Dorukları beyaz
Ovada kıvrılarak akan nehir berrak
Denizler nedense koyu mavi
Dağın etekleri yeşilli güllü dallı
Sıra dağlar görkemli ve oldukça dik
O dağdan ötekine atlayarak gezen alageyik
Bazen bu kasabadan çekip gitmek
Bir dönemi tümüyle silmek geliyor içimden
Çok şeyine katlandım sevgimden
Yılıyorum yoruluyorum üzülüyorum
Burada daha fazla neden kaldığımı
Düşünüyorum ama bir türlü bulamıyorum
Hayallerine duygusal derinlik katamazsan
Seni sabitleyen zincirin olur daha da gidemezsin
Çektiğin sıkıntılar dostun olur itiraz edemezsin
Bu işin en güzel tarafı seninle büyümek oldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!