Dağlar Özügüç Şiirleri - Şair Dağlar Özügüç

Bu yaşa geldim
Bir çok şey yaptım
Çok şeyler de yaşadım
Şimdi düşünüyorum
Bazı şeyler yaptım gururlandım
Bazen de utandım

Her karanlığın ardında aydınlık var biliyorum
Ama nefis bu engel olamıyorum
Her şeyi bu günden istiyorum
Üstelik yanlış olduğunu da düşünüyorum
Ne yapabilirim ben insanım
Ama umutluyum gelişiyorum

Kederinden kararan yüreğimin
Kömür Karasını yükledim
Bahtsız gecenin üstüne
Parlayan bir ışık olsan
Gönlüme Işısan da gelsen

Sarıkamış’ta
Karda kışta şubat ayında
Hiç yürüdün mü hançerlinin düzünde
Şehitlerin koynunda
Uyudun mu çamların dibinde

Tuzla’da bir balıkçı kulübesi
Günlerden ise Cumartesi
Çıkıverdi bir yabancı karşıma
Avucunda bir kağıt parçası
O limana yabancı her şey de ona yabancı

Ey en sevdiğim oğlum
Soyumu sürdürecek
Yüzümü güldürecek
Derdimi dinleyecek
Gönlü güzel tek oğlum

Seni güzel hatırlamalıyım
Ama bu nasıl olacak?
Bu iş öyle kolay mı?
Bana bıraktıklarına bir bak
Geriye ne kaldı güzel olan?
Her şeyim sende ve sen gidiyorsun

İnanma söylenen her süslü söze
İsteyen seni boş biri sansın
Sen güven kendi ilmine
Arif olan kişi seni anlasın

Karışma her duyduğun söze

Bu nasıl dünya güzel olan her şey haram
Zulme,haksızlığa da ben kayıtsız kalamam
Alın bu ömür sizin olsun
Acı çekmeyi yaşam saymam

Dünyaya isteyerek gelmedim

Sen kasabaya ilk geldiğinde
herkes seni pek sevdi
Gören sana gülümserdi
Salkım söğüt sanki dans eder
Rüzgar yumuşak eserdi
Gözlerin denizi andırır