Coşkun Arslan Şiirleri - Şair Coşkun Arslan

Makberî- Ahmet Akkoyun Üstada ithafen

Bekleyip görelim kim kara kim Ak
Zaman her şeye tanıktır üstad.
Kim bilir ne vakit berraklaşacak.
Fikirler zihinde konuktur üstad.

Bozulmuşsa eğer mayası özü
Sevmezler doğruyu sevmezler düzü
Yüzü olmayanın kızarmaz yüzü
Arsızlar nursuzlar utanırlar mı?

Doğru söyleyene dil uzatanlar

Ne bu hal dağınık, boynu büküksün
Senki üç kıtayı yönetmiş Türk'sün
Kalk dostlar sevinsin düşmanlar ürksün
Köpekler ümmeti boğmadan uyan
Uyan ki titresin yeniden cihan

İslamı parçalamak haçlıların muradı
Uyan artık kalk ayağa ey müslüman evladı

Kaskatı vicdanlara işlemez bilmezmisin
Bir ananın çığlığı bir çocuğun feryadı

Şehr-i Van

Bir güzel diyarıdır yeri dolmayan.
Varmıdır? Görüpte meftun olmayan.
Göl dinginliğinde huzur bulmayan.
Hele hele bir de ağarırken tan.

Defalarca tartta konuş
Söz incitir sevenleri
Yanlışı kenarda kalsın
Düz incitir sevenleri

Sevgi gönle tesir eder

Ağlaya ağlaya başlar hayata
Emekler ve yürür insan dediğin
Bebekken alışır biraz rahata
Acılarla büyür insan dediğin.

Sonra çocuk derler adına onun

Bir muazzam diyarsın ki cihan gibisin
Şiir gibi türkü gibi destan gibisin
Sevdamızın şehri kavgamızın şehrisin
Sen vatansın sen canansın cansın İstanbul

İki kıta arasında bak enginliğe

Fethi Mübin

Asırlar öncesinden müjdelemiş peygamber
O ne güzel kumandan, Onlar ne güzel asker.

Çaresiz kalacaksın
Kabre girdiğin zaman
Çok pişman olacaksın
Kabre girdiğin zaman

Bir mekân ki karanlık