Coşkun Arslan Şiirleri - Şair Coşkun Arslan

Aşıklardan el almışım
Bu dergâhı terk edemem
Yürümüşüm yol almışım
Menzilimden çark edemem

Meyilim daim doğruya

Oturur içine yediği sille.
Yapışır ruhuna sıkıntı çile
Hayata buğulu gözler ile
Bakarda gülemez aşka düşenler

Kalplerin derinliğinde
Sır değil mi? aşk dediğin.
Yıllar geçse küllenmeyen
Kor değil mi? aşk dediğin.

Emir bilmez ferman bilmez

Nedir öylesi hazin duruşun
Nedir bu sükunet Ayasofya
Sanki bağrında koca bir kurşun
Ondan bu rehavet Ayasofya

Bir şaheser tarihin mirası

Selamlar bizleri bahar
Taptaze nefes sunarak
Erir karlar buhar buhar
Akar sular dingin berrak
Selamlar bizleri bahar

İnsan elde ettiğini
Küçümseyip az görürmüş
Başkasının tavuğunu
Gâh sülün gâh kaz görürmüş

Bizleri kırarız bizler

O vakur duruşun o gür sesinle
Coşardık Başbuğum bu vatan için
Hitabın dokunur ülkücü gönle
Taşardık Başbuğum bu vatan için

O Alparslan Türkeş bilge Başbuğu

Dalgalan bayrağım senindir gökler
Askerim nöbette seninle bekler
Senin sevgin ile çarpar yürekler
Bizi kaynaştıran o bağa selam
Selam ay yıldızlı bayrağa selam

Katrandan süzülmüş gecenin ayazında
Yıkıldı tüm köprüler ben kaldım enkazında
Bir bela sarmalında açmazlar açmazında.
Bu can imdat istiyor, bulmanı bekliyorum

Cemreler düşsün hele değişsin de bu devran

Kimi sağdan havladı kimisi soldan
Bir adım şaşmadım bildiğim yoldan
Tavrımı koyarım çekinmek kuldan
Çakallar değişti ben değişmedim

Tasmalı cenahtan olmaz sevenim