Coşkun Arslan Şiirleri - Şair Coşkun Arslan

Ne suçu ne günahı var.
Hiç ağlamasın çocuklar
Yürek yanar vicdan sızlar
Hiç ağlamasın çocuklar

Çocuk dünyanın cenneti

Hoşgeldin Korona

Giderken şerefsizleri al götür
Hainlerin ömründen çal götür
Sadece canını değil birazda mal götür
Saklandığı inlerinden bul götür

Defalarca tartta konuş
Söz incitir sevenleri
Yanlışı kenarda kalsın
Düz incitir sevenleri

Sevgi gönle tesir eder

Ağlaya ağlaya başlar hayata
Emekler ve yürür insan dediğin
Bebekken alışır biraz rahata
Acılarla büyür insan dediğin.

Sonra çocuk derler adına onun

Bir muazzam diyarsın ki cihan gibisin
Şiir gibi türkü gibi destan gibisin
Sevdamızın şehri kavgamızın şehrisin
Sen vatansın sen canansın cansın İstanbul

İki kıta arasında bak enginliğe

Fethi Mübin

Asırlar öncesinden müjdelemiş peygamber
O ne güzel kumandan, Onlar ne güzel asker.

Çaresiz kalacaksın
Kabre girdiğin zaman
Çok pişman olacaksın
Kabre girdiğin zaman

Bir mekân ki karanlık

Neredeydin bunca yıl
Gelme Gerek kalmadı
Çözüldü o düğümler
Bir bağ ilmek kalmadı

Yılar yıprattı ey yâr

Yanılttın beni bir defa
Adın bile anmam gayrı
Yoktur sende Ahde Vefa
Sözlerine kanmam gayrı

Ben sana vurgun olsam da

Asude asude süzülen kar
Senin saçlarına yağar
Okşasam saçlarını
Erise buhar buhar
Beyaza bürünsün dağlar
Bembeyaz görünsün dağlar