Coşkun Arslan Şiirleri - Şair Coşkun Arslan

İyice aşındı yalama taşı.
Davarlar sürekli yalıyor burda
Köşeler dönmekte sürünün başı
Yandaşlar felaket çalıyor burda

Zam yağar soğandan ununa kadar

Ağalar paşalar sefa sürerken
Garibin bahtına çile düşermiş
Kiminin gözünü uyku bürürken
Kimisi erkenden yola düşermiş

Düşer ise insan aşk ateşine

Yokluğunda sevgili
Bir yanım eksik kalır
Hafife alma öyle
Bu canım eksik kalır

İmtihanım sevdanla

Rahata erdim derken emeklerin hiç oldu
Ek gelirin olmadan geçinmen de güç oldu
Çemkirir partizanlar hak araman suç oldu
Eğleniyon bizimle diyon para yetmiyor
Emeklinin maaşı harca harca bitmiyor

Bir adım uzağa gitmedim ey yar
Yoluna bakarsan görürsün beni
Hiç şüphen olmasın seviyor çıkar
Falına bakarsan görürsün beni

Kimseler sarmasın ah bu yarayı

Görüntüye bakmayın, Aşmak zor sığlıkları.
Mana can çekişiyor,  Duyulmaz çığlıkları.

Ölçü ayar kalmadı, Hepten bozuldu denge.
Beyaz olan ne varsa, Büründü siyah renge.

Çaresizlik büyük ezadır bize
Tükenmek bilmeyen beladır bize
Ölmek yaşamaktan evladır bize
Sırtlanlar işgale gelmişler dedi

Biz Müslümanları Müslüman sandık

Sanıyorsun ki insan yalnızca kemikle et
Yaşamak dediğin zevk almaktan ibaret
Söyler misin kabirler acab neye işaret
Bu dünyayı abad et sonsuzluğu berbad et
Hakikatı görmemek budur en büyük gaflet
Günahı hafife al ağır gelir ibadet.

Gazze melek kanatlı çocukların vatanı
Uçup uçup giderler kim der ki ölü onlar.
Baki cennet yurdunun  solmayan gülü onlar
Hesap mahşere kaldı uyusun Müslümanlar
Gazze çiçek suratlı çocukların vatanı

Gel Diyorum

Çok naz aşık usandırır
Sıkılmadan gel diyorum
Hayallerim umutlarım