Çınar Göle Şiirleri - Şair Çınar Göle

Yalnızlığım içimde bir sürgün yeri.
Ben içinde bir yaban..

Tam da sen ben yok artık biz varız derken,
kapıyı çalan o ayrılık anı.
Mevsimidir şimdi,
ahh aldanmışlığın en güzel zamanı.

Boşuna tasalanıyorsun.
Öyle uzaksın ki artık!..
Şimdi ben,
sana gurbetim, kendime sürgün..

Kalmak;
sevmenin acemiliğinde,
tutkunun eşliğinde,
özlenesi,
sımsıcak ipeksi dokunuş.

Öncesi;
Öznesi ben olan bir aşka yönelmiş olumlu bir yüklemdin.
Gel zaman git zaman,
görüldü ki sonrası;
sen yanıtı bilinmeyen bir soru işareti,
bense yükleme tutkun, şaşkın bir ünlemdim..

Kırılacaksın korkusu sımsıkı sarıp sarmalarken beni.
Benim;
yanı başımda duran özlemine bile,
doyasıya sarılamamam.
İnanması zor ama,
varla yok arası bir vedanın,

Ne zor şimdilerde bir yer bulabilmek,
bir gömütlük yerim olsun hiç değilse sende.
Vasiyetimdir.
Ölünce yüreğine gömsünler beni.

Sıkmış,
biraz dar gibi sanki.
Yine de yakışmış üzerinize.
Nereden aldınız?
Yalnızlığınız diyorum!..

Hiç terk etmeyen,
salkım saçak,
üzüm zamanlara dağıtılmış bir sevginin izleri bu.
Şimdi,
tökezlemiş bir dil altı öfkenin,
yorgun,

Sen varken,
Beni kabullenmemiş sözcükler birikti dağarcığımda.
Onlardan öğrendim yok hükmünde sayılmanın anlamını..