Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Üç yüz yıldır oynanır, vatanımda bir oyun!
Aktörleri içerden, senaryosu dışardan!
Lekelendi ecdadın, hain(!) yapıldı soyun!
Yutturdular neslime, yok haberi zarardan!

Osmanlıyı yıktılar, gitti koca devletim!

Çok silik söz çarşıda, ticarette ne yazık
Onda dokuzu olmaz, uhra yolunda azık!

Vur mihenge, her sözü, ayır bakır, altın’ı!
Hikmet varmı altında; kaldırıp bak altını!

Hatvelere girmiştik, bitirmeden boşladık.
Elzem oldu bir zeyil, bu gün onu düşledik.
Bi nihaye acz bizde, idrak etse hissiyat,
Nefse bunu ders verip, bir iyice haşladık.

Emmaredir nefisler, tebrieden kaçmalı!

Bir yolcudur her insan, hiç durmadan yürüyen
Bulabilse yol şayet, kurar göğe merdiven

Bu ilahi bir takdir, kullar için ezelden
Emir gelir yukardan, yürür yolcu tez elden

Ne demişse alınmaz, mazideki atalar!
Elbette ki bulunur, pek çoğunda hatalar.
Âlim kısmı fark eder, onlardaki yanlışı;
Vurup şer’i eleğe; ayıklayıp, kotalar.

Girmiş zıtlar içiçe yaşıyorlar uyumlu
Yok döğüşme sövüşme ne muazzam intizam
Sanki tümü o sırdan tam haberdar duyumlu
Huzur için konulmuş alemlere şu nizam

Kardeş misal mevcudat her tarafta sükünet

Sanmayın ki her insan; manen, dinen hür adam!
Nefs elinde esirken; nasıl “ hürüm”(!) der adam?

Kul değilse sadece; tek İlah’a sor adam;
Kral bile olsa o; denir ona zor adam!

Mucize isteyen, baksın zerreye!
Afak’a ufuk’a, bakmasın boşa.
En nafi dosttur, bizim küreye,
Konsa yeridir, taç yapıp başa.

cirimi çok küçük, görevi kebir,

Altı asır boyunca, durmuş sensiz arz nasıl?
Zannederim bir kaos ve azaptır her fasıl!
Sen gelince son buldu, sonsuz tasa ve dertler;
İstemiyor yaşamak, gönlüm sana munfasıl!

Beşer için bir meçhul şu uhrevi grafik
Geliş gidiş dünyaya malum yalnız Allah’a
Hız kazandı son zaman mevt işinde trafik
Ölüm başa gelmeden yönelelim salaha

Sıkı gayet denetim kimse mühmel kalmıyor