Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Kesin gitmek uhraya!
İnkâr etmek ne mümkün?
Üç yol gider oraya!
Başka tarzlar; na mümkün!

Çarpmasa da nazara,

Bin elde bin bir kalıp, “budur” diyor “adamlık! ”
Dalkavuklar hazırdır, ellerinde yağdanlık.
Âdem gibi adamı, saymıyorlar insandan,
Bunun adı lügatte; kıstas bilmez nadanlık!

Olmalı nebi gibi, adamlık isteyenler!

Gafil insan iyi bak, gör şu müthiş masrafı!
Bunca masraf ne için, tefekkür et bul onu!
O koskoca âlemde, varmı rabbin israfı?
Yoksa abes ve israf, gayet mühim bu konu!

Adamlıktan azade, boşa harcar vaktini,

Ah drosera, drosera;
Bak yaptığın hasara!
Olan olmuş kurban’a;
Pişmanlığın kaç para?

Ah drosera, drosera;

Tüm nevlere bir sima, sanisi etmiş taksim,
Ruha uygun veçheyi, takdir etmiş yaratan.
İnsan için takdiri; suret-i Ahseni takvim!
Yapmış arz’a halife, addetmemiş sıradan!

Saniine şükranı, görev bilen kendine,

Almış ele kalemi, şiir yazar bir şair,
Mevzu; gelen başlara, türlü belaya dair!
“Ahla ofla” süslemiş, sırf şikâyet sözleri,
“Naçarım” der dövünür, tek çözümü yok zahir.

Zannederki musibet, tesadüfen gelmiştir,

Sanatlar saniye, edilir nispet,
“Sanat sanat için yapılır”denmez!
İstidat her kula, olmuyor kısmet!
Hak zahir iken, batıl sevilmez!

Manay-ı ismi, manay-ı harfi,

“Delikanlı” dediysek,”delirmi” dedik?
Bitsin delilik, akıllan artık!
“Halt eden, onda kalırmı” dedik?
Yetsin çılgınlık, şuurlan artık!

“Düşmeyen kalkmayan, bir Allah” derler,

Bak azizim çok mühim; din-i hakta komşuluk!
Varis kıla yazdıydı; Allah seni komşuna.
Şimdilerde varmıdır, tek bir hakta komşuluk?
Düşsen şayet sen dara; yakar inan o kına!

Olsa bile kâfir kul; yine vardır bir hakkı.

İnsanlık fizikle, boy ile olmaz!
İnsanlık inançla, huy ile olur!
Fizikle uğraşan, kâmil kul olmaz,
Kamillik taatle, say ile olur!

Kemale ermek, değildir kolay,