Cihat Şahin Şiirleri - Şair Cihat Şahin

Yok, farz etsek kalçayı ve ondaki olanı?
Bir düşünün durumu! Neye yarar o, insan?
Der-hatır et anüsü! Bırak geri kalanı!
Ondan mahrum bir kulu, mümkün ise sen ins san(!)

Yiyip, içip, hazmedip, olmasaydı tahliye?

Mabut yapmış bir akılsız, bildiğiniz delik taşı,
İlim bilmez avam kısmı, demiş ona; ”dilek taşı(!)
Laf anlamaz, dert dinlemez altı üstü kaya işte,
Ondan medet uman bönler, vurur taşa bir gün başı!

Çaput bağlar kimi dala, ondan umar emelini(!)

Ser gerdan’ca yaşama, koy serine bir gaye?
Harcanmasın boş yere, ömür denen sermaye?
Hedef onu vereni, razı kılmak olmalı!
Yoksa ömrü mahveder, şundan başka her gaye!

Yapamazsın onda sen, gönle göre harcama!

Her şey gibi değişti, şairliğin modası(!)
Mizaç oldu onlara(!) eskilerin bida’sı.
Kurban eder(!) pek çoğu, manaları lafız’a
Birçoğunun kafiye, olmuş sanki ada’sı(!)

Kıstasları batıdan, besteleri batıldır!

Vermiş iken yaradan; ulvi makam insana;
Ne yazık ki çok gördü; bu rütbeyi ins sana!

Hilafet-i arziye, verdim derken Hak sana;
'O konuşan hayvan' (!) der, bazıları bak sana!

Haktan inen tek din var, onunda İslam adı!
Sairleri batıldır, zira tümü nesholdu.
Meçhul çoğa son Hak din, sadece olur yâdı
Tart oldu hayatlardan, çok akitler fesholdu.

Herkes bir din uydurup, lanse eder etrafa(!)

İlimden cüdayız, çoğumuz malum!
Boğma cehilde, affet Allah’ım!
muzahraf ilimle dolmuş çok âlim,
Hayırlı ilimler, lütfet Allah’ım!

Cahiller cehliyle, eder iftihar,

Kaçtı tadı şiirin
Serbest vezin çıkınca.
Ruhu uçtu şairin,
O şuurdan geçince!

Şiir şuur demektir!

Hayat nasıl olurdu, olmasaydı ellerim?
Yahut biri olsa’da; noksan olsa öteki?
Belli perme perişan; olur idi hallerim!
Değer milyar dolar’a; demek onun bir teki!

Ne yapardım acaba, noksan olsa başparmak?

Moda olmuş ariflik(!) gayet mebzul şu çağda!
Ağzı fazla laf yapan, bu yetkiye soyunur(!)
İrfan(!) satar niceler, halka solda ve sağda(!)
Dilinden gaflar akar; şeyh cübbesi giyinir(!)

Böyle arif(!) bizlere, muarriflik taslıyor!