Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Keder zincirini boynuma taktın.
Her anı isyana mahkum bıraktın.
Bu tene tarifsiz bir ateş soktun.
Sen gittin gideli yakar içimi.

Gözlerde gülecek heves mi koydun.

Bu dünyaya neye geldin
Anlat bakım ne gün gördün
Omuz çökmüş gözler dalgın
Vay haline Yakut bacım.

Otuz beş demeden yaşın

Yalancı Yürek

Bir daha yüzümü görmez diyorsan,
Kime çağlıyorsun yalancı yürek.
Tek damla yaşına değmez diyorsan,
Neden ağlıyorsun yalancı yürek.

Yalan dünya yalan ettin
Evler yıktın talan ettin
Her geleni pişman ettin
Gider dolanı, dolanı

Hep ağlattın güldürmedin

Hoş avaz bir kuş misal, bir çalıya konmuşum,
Bir feryadın içinde, mumsemaya dönmüşüm,
Karanlık bir vicdanda, yana yana sönmüşüm,
Daha mı eriyeyim , güzel hatırın için?

Huzurlu bir yuvamız,olsun senle diyorsun,

Can diyene, sitem edip durursun,
Burnunun dikine gidip durursun,
Mezatta dostunu satıp durursun,
Bir garip alemde yalan olmuşsun.

Burnunun ucunu görmüyor gözün,

Ne zaman ılık bir
mevsim rüzgarı
serinletse yüzümü,
çocuk olmak geliyor
içimden.

Çektiğim bunca dert çile bitmedi.
Bu kadar yamalar yedim yetmedi.
Sıktılar kaç kere durdu atmadı
Bu kadar üstüme gelmeyin yeter.

İnsanca yaşamak zor mu geliyor?

Bataklığı gül bağına çevirdin.
Yıldız-ı ashabın, mekanı sende.
Yaradan aşkıyla yaktın kavur dun.
Umut gemisinin, dümeni sende.

Puta tapan islam yıldızı oldu.

Alemlere rahmet olarak indin,
Batılları hakka davete geldin,
Hikmet deryasına akan bir seldin,
Solmayan bir gülsün ya resülallah.

İslam bayrağını sema ya diktin,