Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Umut fakirin ekmeğidir
aşıdır yaşam savaşıdır.
Garibin yol arkadaşıdır,
sırdaşıdır.

Umut varsa binlerce

Kesme can suyunu
umutlarımın.
Yeniden filizlenmeye
yüz tutmuşken
Eğer sarartırsan
o yapraklarI,

Sükut-u hayal ile dost olmuşsa bir kişi,
Yakasını bırakmaz, onun asla geçmişi,
Bir yol yorgunu olmuş,bu sevdanın dervişi,
İsimsiz bir mezardır, onun asıl niyeti,
Unutmuş kara toprak göndermiyor daveti.

Tavşan Narası

Tavşan narasından tırsıp durandan,
Savaş meydanında cengaver olmaz.
Haçın gölgesine postu serenden,
Hıyanet olurda Dilaver olmaz.

Ben baharı yaşamadım,
Dört mevsimde kıştır bana,
Hikayem çok dramatik,
Umut gözde yaştır bana.

Ah bu umut dünyasında,

Uyan artık uyan ey miskin bahtım,
Yaş erdi kemale gelip geçiyor.
Talandı gül bağım devrildi tahtım,
Bir hançer sırtımı delip geçiyor.

Nice ifrit haber salmış dört yana,

Gecemin perisi ey tatlı cadım,
Başıma taç oldun ağzımda tadım,
Terini bade et ver yudum, yudum,
Gel otur yanıma hoş eyle beni.

Uzak tan gelmişim sevda konağı,

Bir kader çıkmazıdır,benim girdiğim sokak,
Bir sihirli el beni,çekip alır mı ordan,
Dolaşırım beyhude telaşla ürkek,ürkek,
Kurtar beni tek dostum bu azaptan bu dardan.

Açmışım ellerimi,sana yüce penahım,

Güneşim olur musun,
ömrümün soğuk kış
günlerinde.
Yıldızım olur musun,
mehtapsız gecelerimde,
yolumu gösteren.

Kızıl Elma

Kızıl elma turan ele,
Baş koymuşuz biz bu yola,
Bir gün varırsak menzile,