Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Gülesora kara haberin geldi,
Ağaçlar kurudu çiçekler soldu,
Dediler ki Yusuf oğlunuz öldü,
Nasıl öz canına kıydın be Yusuf.

Zavallı gönlünü birine verdi,

Yüzyılın Ahmağı

Bir balon uçurur meşumun biri,
Havalanır yere konmaz budala,
Herksin hakkında ileri geri,
Zırlayıp duruyor kanmaz budala,

Zalim esad nedir bu kin bu nefret
Hiç Allahtan korkun insafın yok mu
Ettiğini bir gün bulursun elbet
Kime tapıyorsun imanın yok mu

Kardeşi kardeşe düşman edersin

Bir gün sarpa sarar yolun,
Kopar tutunduğun dalın,
Belli değil sağın solun,
Yanar döner birisin sen.

Çok yüzsüz ne çok betersin,

en sonunda mende güldüm,
yan ay hecer yan ay hecer.
özüme bir gözel buldum,
yan ay hecer yan ay hecer.

boyu uzun meni aşır,

Hayatım bir roman olmuş
Yazar yaralı yaralı
İçreime dert gam dolmuş
Gezer yaralı yaralı

Sarama dım gül yanağı

Bakmadın feryada yürek ağrıma,
Sapladın hançeri kara bağrıma,
Ey vefasız hain senin uğruna,
Sararıp soldum da yaranamadım.

Benimde hayalim umudum vardı,

Yaşam gene racon kesip duruyor,
Küsmüş kara bahtım susup duruyor
Tepemde bir poyraz esip duruyor,
Kattı bir harmansız samana beni.

Gerçeği bilerek asla saklamam,

Omuzun kevel kürkü atarsın.
Ağustos ayında çalım satarsın.
Fütursuzca sağa sola çatarsın.
Kıratın beş para etmez zavallı.

Yazık lügatında yokmuş insanlık.

baharda sen varsın yazda sen varsın,
çilede sen varsın güzde sen varsın,
şiirde sen varsın sözde sen varsın,
ayrılık ölümden zor bana bana.

umutlarım azar azar sönüyor,