Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Garibi dünyada fazla gördüler.
Sorgusuz sualsiz karar verdiler.
Dost görünüp yüreğinden vurdular.
İki gözü durmaz ağlar garibin.

Gönül tezgahında efkar dokuyor.

Yollar uzun nice dağlar aşarsın
Benden ayrı bilmem nasıl yaşarsın
Açmış kollarını kime koşarsın
Vurup can evimden öldürme beni

Dünya dursa yanlış yapmaz diyordum

Kimi seçtin seç tin ey gafil,dön de bir meclise bak,
Müstahaktır bu sana,bağırma ciyak,ciyak,
Haram olsun sizlere, insan gibi yaşamak,
Vatanı bölecekmiş, ermeninin piçleri,
Kimse heveslenmesin, Türk’e yetmez güçleri.

Kınalı kekliğim, kim vurdu sana
Kanadın kırılmış,uçamıyor sun
Ne dedim ki niye, darıldın bana
Kolları boynuma, dolamıyor sun

Gelmeyen kalmadı,belalı başa

Kaç Yıldızın kaydı, kaç ocak söndü,
Kimbilir kaç rüya kabusa döndü,
Kaç bulut kaç yağmur, sana dert yandı,
Yoruldun ey gece yat dinlen biraz.

Yaratıklar birer birer kalkmadan,

Kalbimi kıranlara asla,
kırgın değilim, çünkü
kırılacak kadar değerleri
yok gözümde.

Hep kavgalı yaşadım

Benim için çok
üzülüyormuşsun,
dert ediyormuşsun
sorunlarımı.
Beni arakamdan
ileri ger konuşacak

Kıskandım
Kudret kalemini çekmiş gözüne,
Bin ah feda olsun bir tek sözüne,
Taramış zülfünü dökmüş yüzüne.
Rüzgarla oynaşan teli kıskandım.

Her akşam üstüme bir hüzün çöker,
Hayaller kıvranır, gözüm yol çeker,
Görmezsem, başımda kıyamet kopar,
Gel sevdalım, gören gözler kıskansın.

Kulağım seslenir, çağırır beni,

Çıkardım alları giydim karayı
Doktor neme gerek nedim çareyi
Kalbime açtığın azgın yarayı
Sarmadın kitapsız sarmadın gitti.

Düşünmedin bu biçare naçarı