Cevdet Altay Şiirleri - Şair Cevdet Altay

Ne qadar isdedim yanına gelim
Üşüyen qelbimi oycuna verim
İsdedim bu bayram yanında olum
Yar mensiz bayramın müverey olsun

Merhaba deyerken bahara yaza

Değirmenin suyu,nerden geliyor
Sorarlar a dostum,sorana kızma
Senin o servetin, neye yarıyor
Görgüsüze cevap,verene kızma

Altına son model,araban alsa

Sürgün yedim senden uzak illere.
Hayalin karşımda üzülmüş Meryem.
Düşürdüler beni dilden dillere
Kaderim böylece yazılmış Meryem.

Tecelli kalem kırıp, vermişse bir kararı,
Ah edip sızlamanın, olmaz zinhar yararı,
Beklemek ne acıdır, gelmeyecek baharı,
Çığ düşmüş yüreğine, temmuzun ortasında,
Bürünmüş bir umuda, o kendi havasında.

Hasrete nem katmış sinemde cüda,
Fırtına kopuyor bir kaşık suda,
O, meskun cennetim, düşünce yada,
Bulutsuz yağmurlar, sele karışır.

Kulak ver, kırlarda haykıran sese,

Yanlış yola saptın nereye böyle,
Doğru git çıkacak yolun Mevla’ya.
Oruç tut namaz kıl ibadet eyle,
Yalvar yakar arz et halin Mevla’ya.

Hesapsız kitapsız avunup durma,

Qafgas hazar türkü derler soyumuz,
Neçe asır mesgendi bu el bize.
Terekeme qara papax boyumuz,
Oralardan meres qalıf dil bize.

Elimizden yeri yurdu aldılar,

Verdiğim o emekler, senden öcünü almış,
Şimdi sürünüyorsun, bak hak yerini bulmuş,
Ne gelen var ne giden,gözün kapıda kalmış,
Her cefana eyvallah, deyip susarım sandın,
Mihnet eylemem artık ,işte orda aldandın.

Ağlaya ağlaya gözümden oldum
Benliğim yok oldu özümden oldum
Tatlı dilden güler yüzümden oldum
Nasıl bir ateşe saldın muhannet

Dertleri sineye sıralı koydun

Mürai

Zamanı hayalle avutma hey can,
Bu kervanın geri döneceği yok.
Dimağda cevheri dağıtma hey can,
Serabın hakiki bulacağı yok.