Her gün
Bir ân evvel bitsin
Diye yaşamak
Gün be gün
Kilometreleri aşış
Жүрөгүмдөсүң Бишкек, оюмдасың да.
Унута албадым, ошол үчүн акынмын да...
Канчалык алыстасам, ошончолук жакындадым сага.
Gün olur ki, devran da dönmüştür, bir kez daha.
O zaman, o anların birinde, bizimde yüzümüz güler, belki.
Ama ben, salt mutluluk istenci için değil; ağır ağır, usul usul tükenmek, bitmek, ölmek ve yokluğa karışmak bilinciyle sürükleniyorum. Hatta daha doğru tabirle savrulacağım. Böyle tamamlayacağım ömrümü.
Çepni Serhat'ım, yok, dalavereye gelmezim!
Riyâkârlık edeni, evet, zinhar sevmezim!
Tek; candan, yürekten, içten olanı bilirim:
Mayamda kaypak olanı desteklemek yoktur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!