Yüzümde eksilmiş şarkılar vardı
Notaları vurulmuş bir hayatım ben
Yağmurlar yağarken ellerim,kurudu kaldı
Eskizi yırtılmış bir tualim ben
Gölgende eksilmiş silüet vardı
Yüzüne güller çizdim gökkuşağından
Yanına soluğumu koydum
Gökyüzünü uykuna indirdim
Yıldızlar serpiştirdim rüyalarına
Bir sayı tut aklından
Bukağısını kıraç günlerden devşirdiğim
Sevdiğim
Çöl senin,yağmur benim
Alazlardan yüreğine ördüğün duvar
Yolu yok yıkılacak
Açma gözlerini kanla karşılaşacaksın
Atma o ilk adımı ölüme koşacaksın
Söyleme ilk sözcüğü,zaten yasaklanacaksın
Kal öyle büyüme bugünlerde
Yüzyılından utanacaksın
İntihara meyilli kirpiklerim var benim
Birer birer düşüyorlar
Ne tuhaf düştükçe daha bir artıyor sayıları ve siyahlıkları
Ne de olsa gözyaşlarımla sulayıp
Özenle besliyorum
Sanırım sende doğuyor
Her yeni başlangıç her sonun failidir
Her yol bittiğinde önüne yeni bir yol çıkar
Arada çıkmaz bir sokağa düşse de yolun
Yeni bir sevdaya tutulman için sana köşeden bakıyodur cumbalar
Sen ey devrim düşlerimi çalan
Benim ki sözlerim talan
O savaştan arta kalan
Ütopyalarımı şiirlerimde bir yere bırak
Geldim gökyüzün yerinde yoktu
Üstüme gökyüzünü şarap diye çektim
Kimse sarhoşluğumu aymadı
Yalnızlık sokağında bıçaklandım
Kimse kanımı saymadı
Şimdi ben kan revan geçiyorsam evinin önünden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!