Doğduğun gün; doğduğum gündür
Yüzümde gökkuşağı,renklerden bir demet
Avuçlarımda toprağın kokusu
Açtı açacak bir çiçek
Salıversem
Yüzüne konacak kuşlar ve kelebekler
Ben ne zaman yeni bir sevdaya düşsem
Gökyüzü kararır
Ya cesedim vurur yüreğinin kıyısına
Ya da sevdamı sel alır
Şuncağızdın
Ninnilerle uyudun
Yalanlarla büyüdün
Büyüdün oldun buncağız
Yalan söylemeyi öğrettin şuncağıza
Tenindeki gülleri öptüğümde
Hücresel bir deprem yaşarım
Evrim ağacının en tepesinde; aşk
Hemen altında sen
Homosapiens'in varabileceği en güzel desen
Ötesi yok…
Sarı saman kağıdından zamanlardan kalmıştı gülüşüm
Çizerdim kim olduğunu bilmeden
Belli ki hayaliydin güneşimin
Hani o iki dağın arasına çizilen
Tepeden bakardı dereye
Aklımı yediğim peynir-ekmek bunlar mı?
Hani ucuza almıştım,yalan yok
Kokmuşlarda nitekim
Ama ben bile demiştim
''Her sevda biraz sakat
Biraz hınzırlığıdır çocukluğun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!