Birden
Bir rüzgar eser
Üşürsün
Üşürsün doğrulmaktan
Doğrulmadan düşünürsün:
“Yalınayak çocuklar ne yapar rüzgarda
Üçünde beşinde değilim,bir yeter
Zaten her aşk boyunca keder
Yüreğime yanaşan her üç seviden biri kalır,ikisi gider
Senin hangisi olduğunu ne kalan bilir,ne de gidenler
Şimdi yollara düşsem
Uzaklaşsam…
Uzaklaşsam…
Uzaklaşsam kentin keşmekeşinden
Sesine varsam
Uzansam koy/n/una
Rüzgarın yüzüne umutlar üfle
Açsın Alaska’da kardelen yüzüm
Bahar adımlasın bütün evreni
Güneşin yüzüne ışıklar üfle
Ay utansın “bu gece dolun değilim” desin
Kalın bir urgan,boynuma
Sen çek darağacına
Altımda tabure,fonda tambura
Olmadı cura
Saz da olur zannımca
Yani senin anlayacağın,beni
Soluğumu tuttum bir an
Bir an gözlerimde sen
Ölüm gelir/sen uğra yanıma
Alacağım var hayattan
Ama olsun
Soluğum kesilirse sen yanımda olursun
Susmuş dudaklarım,akşamcı
Ellerim titrer
Vakur bir gülümseyiş yine de
Gururum yarını bekler
İlk dem bu,biraz umut
Lüzumundan fazla belki,acı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!