Cem Güngör Şiirleri - Şair Cem Güngör

Ne şafak söker
Ne gece ölürüm

Kalırım
Çivili
Donar zamanım

"Elim sende,
Sobe"
Ben yakalandım yine
Sen izinde

/Bu ne uzun gidiş bu

Sezgisel ağlarımı
Ezgisel sağladım
Notalara emanet ettim şiirimi
Bam telinde es'e bağladım
En çok o not/a/da ağladım
Dur durak bilmedin

Sen bakarken güneşli
Aydınlık yarınlara
Bana yağmur yağıyor
Poyraz vuruyor ufka

Sen bakarken güneşli

Ne ayrılıklar biriktirdim kavuşmalarımda
Bilmezsin

Sen geldiğinde ben
Yalnızlığı çoktan
Kana kana içmiştim

Her gölge oyununun varacağı yer
Cellatın baltasıdır
Her sevda büyüttükçe isyanlarını
Balta inmek için kütükte kalır

Gece
Çıkmaz bir sokakta
Soğukta
Karda
Bir çocuk üşüyordu
Üstünde bir ince ceket

Kethuda;
Biz,
Cümle sonuna yalnışlıkla ilişen birer ünlemiz! !
Şekilsiz suretlerimizle
Biz,hayatın sillesini aşk bilenlerdeniz

Kırıldı tarihin tekerleği
Gitmiyor Kethuda
Kaldı/k,bu kavşak burjuva zamanlarda

Emeğin çemberinden geçmiş
Feleğe madik atmış adamlar kaldı arkada

Gülüşün; güneş
Gül güneş
Gülüşün; güle eş
Gülüşün; suça teşvik
Gülüşün ah; kurşun
-a geldim