Canan Özanaç Şiirleri - Şair Canan Özanaç

Aklıma gelme diye kaçırdım aklımı dağlara,
Bu sefer tası apartmanlar dar bana,
Aklım eşkiya...

Binlerce şiirde kayboldu şehirliliğim,
Fıstık mezeli bir yudum birada,

Bir şiir yaz diyorsun ya bana,
Bana, beni anlat diyorsun ya,
Benim lisanımın lügatında,
Seni anlatmaya yetecek kadar cümlem yok..

Önce beni dinle istersen,

Bir sabah metro istasyonunda,
Yeşil parkalı bir çocuk.
Yabancıymış buralara,
Adres sormak tek isteği.

Yaklaştı ilerdeki görevliye.

Umudu yitirdiğim biranda doğsun güneş
Tam gömülmüşken karanlığa,
Çat kapı ben geldim desin..
Desin artık, biranda, ansızın

Tam resti çekmişken;

Adını yalancı aşklar listesine yazdım
Yerinin bi önemi yok,
Kalbimden çıkıp çıkmadığın mühim değil.
Artık adın yalancı diye anılmalı..
Kışın güneşi gibi,
Yazın yağmuru,

Hergün yeni fidanlar dikiyorum ormanıma,
Bana inat
Yeşermeden kırıyor kader dallarını.
Sen inat, ben inat hayat.
Yok etmene izin vermeyeceğim ormanlarımı..

Nereli olduğumu soruyorlar;
Cevap veriyorum:
Ben Cennet'liyim..
Nasıl yani? diyorlar....

Başlıyorum anlatmaya;

Helal lokmam sanmıştım seni,
Neden böyle boğazımda takıılıp kaldın
.
Alın terim vardı her bi düşümde
Neden yarım kalıp, gittin..

Bir şarkı olsam mesela, dinledikçe gözlerin dolsa..
Bir roman olsam yada, harf harf beni okusan.
Bir hatıra olsam sana,
Küçüçük bir kuruş örneğin..
Bir mevsim olsam; içini ısıtan bahar, örneğin.
Bir rüya olsam,

Ateşten bir gömlekti seni sevmek:
Yanıp kavrulacağımı bile bile giydim aşkını üzerime.

Belki küllerim savrulunca dağların en yücesine,
Bir küçük ceylan yavrusunun gözlerinde beni görürsün diye
Bile bile giydim seni üzerime...