KABUS
Sustu mutluluğun içimde bestelenen melodisi
Koca bir sessizlik vurdu gecemin kanatlarını,
Dalga dalga yankılanarak
Kayın ağaçları ıslığını bırakırken yüksek rakımlı yüreğime
Umuda kaç arşın, kaç günahsız yürek gerek
Aydınlığa dönebilmek için yüzümü, kaç kara günü sıkmalı, öldürmeliyim avuçlarımda
Ve yeni bir sema için
kaç şehir daha kaçmalıyım kendimden
Sevme be kadın artık sevme
Koşma sevdanın peşinden
Heyhat boşuna yorulursun
Bir tatlı söz, bir güler yüz, alır aklını başından
Görmedin ki sevgiyi, en erken yaşından
Gün gelir, geçer de
Bir filmde gördüm,
adam yemek kitabı çıkarmış
Deste deste sakatatlar üzerine
Ciğerler, böbrekler hepsi de bol yağlı
Bizim mangal olmuş yüreğimizi beğenmiyor
Nedenmiş efendim?
Ben ne bir şairim, ne de bir yazar
Kafama esince, karalıyorum
Bağrıma bastığım, candan öte yâr
Selâmı kesince, karalıyorum
Meyletmedim asla dünya malına
Yüreğim, atış poligonunda
Sanki asılmış tavana
Herkes keskin nişancı olmuş
Aşkolsun önünde durana
Sırtımı dönsem de nafile
,mesafe koysamda araya
İhbar yağmış hakkımda dün gece
Gizlice karalama yapıyormuşum
Vur emri çıkmış kalemime
Kalbi olanları yaralıyormuşum
Sanki kastım var aleme
Şimdi çiçekleri umuda çalan baharlar topladım sana
Huzur serpiştirdim gönlümden, mis kokulu saçlarına
Avucuma yağan mukaddes bir yağmur tanesi
...ve yüreğimde hiç büyümeyen, kocaman bir sen...
Ne çok seviyorum çocuk seni
...ah bir bilsen
.......
Yüreğime koca bir yük gemisi oturdu bu gece
Kaptan kaçtı, mürettebat öldü
Ruhumda açılan kara delikten, dalga dalga tsunamiler geçiyor
Peki, yüzümden düşen bin parçayı kim bıraktı bana yadigâr?
Kimliğim kimin?
Ben seninle bırak göz göze gelme ihtimalini, sırf aynı gökyüzüne bakıyoruz diye, maviyi bile deli gibi sevdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!