Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

Senden sonra pek bir şey değişmedi hayatımda,
Geceleri daha az uyur oldum,
Sabahları çokça neşesiz vedalaştım yatağımla.
Hiç çay içmiyorum,sen çok seviyordun diye mesela...
Bana seni sorabilecek tüm dostlarla aramı açtım.
Yolumu değiştiriyorum,yürüdüğümüz yollardan geçmemek için.

İs kokulu bir yalnızlık büyütüyorum sol yanımda.
Tüm ruhumu sarıyor katran karası kurumları,
Hayalinde bile topallayan,
Hep gecikmiş,hep yanıltmış,hep pişmanlık dolu olmaz olasıca yanları.
Dilinde pişen,kulağıma düşen yalanları.
Öyle bir geliyor ki aklıma..

Tüm imla kurallarını çiğneyesim var bugün..
Uzağına düşen yollarda senden ayrı düşemeyen yüreğimin hatırına,
Sana yazdığım her şiirde senden ayrı yazılamayan " de " yim..
Biliyorum...!
Ne kendimdeyim ne de gönlündeyim..
Lakin, ne kadar zorlarsam zorlayayım ben de değil

parmaklarımdan sızan kelimeler döküyorum satırlara
herkes 'şiir' diyor
ben 'sen' diyorum.

pek çoğunun uzaklığını göze alamayıp yarı yoldan döndüğü coğrafyalar keşfediyorum gözlerinde
herkes 'tutku' diyor

sen gidersen ben de çok kalmam zaten...
toplarım her gece, gelmediğin yollara düşen bakışlarımı
saklarım dip bucak hayırsızlığına döktüğüm göz yaşlarımı
menekşeleri sular,anahtarı paspasın altına saklar
konu-komşuya mutluymuş numarası yapar
her kaldırım taşını ezberlediğim o ayrılık sokağından sapar giderim...

sen git
umursama yaşar mı ölür mü diye
düşünme nefesinde kaç umudu boğar
kaç geceyi sabaha bulamadan
yüzsüz yaralarıyla doğar diye
her gecenin siyahına dolayıp saçlarını

Sen gittikten sonra herşey yerini buldu...

Hüzün gözlerde kaldı,
Acı kalbimde.
Feryat gecede kaldı,
Çay demlikte.

Unutmam deme sen de unutursun,
Gönlüne verdiğim geçici rahatsızlığı.
Yüzümü unutursun,sesimi unutursun,
Gülüşlerimi unutursun hatta,
Ne kadar yeminler etsen de.
Bir tek sana ilk sarıldığım şehri unutmazsın.

Bazen yoklarsın köşe bucak ne var ne yok diye,
birde bakarsın ki aradığın tüm şeyler,
hiç beklenmedik yerlerde göz kırpar sana,
sessizlik,bazende yalnızlık yorar seni,
en çokta nasılsın sorusunu unutursun,
haydi hayat tut ellerimden,

SEN,
En umulmadık zamanlarda
En keskin bıçaklar gibi
Aklıma düşüp
Ortalığı toz duman edenimsin...
Sen,