Can Çalışkan Şiirleri - Şair Can Çalışkan

içinde hiç "kal" olan bir "git" yaşamamışsın sen
bilemezsin severken gitmenin ne anlama geldiğini
hissedemezsin tabi içimdeki 9 şiddetli depremleri
vurdum duymaz yüzünün yüzsüzlüğü
sevgisizliğe çıkan yollarımın en bilindik adresi
oysa benim tek adresim vardı o da sendin

Görmeyi unutup da beklemeyi öğrendiğin gün,
Payına paslı bir cam kenarı yalnızlığı kaldığını anlarsın.
Attığın hiç bir çığlığın sahibi çıkmaz
Eksik yaşadıkların içindeki yangınların suratına kapıyı çarpmaz
Kendi sesinden başka bir sese hasret kaldığın yetmezmiş gibi,
Başka sessizliklerin eşliğinde ölümü beklediğin,

Her gece kandırıyorum kendimi
Kandırıyorum sevmediğini kabul eden benliğimi
“Sevdi, hem de çok sevdi “ diyorum
Sonra sevdayı bile kandırdığının farkına varıyorum
“Dengin değildi, seni hak etmedi “ diyenlere sarılıyorum
Daha az acı çekerim sanıyorum

Seni;
İçimde yok yere büyüttüğüm bir aşkın
Satır aralığından çekip alma vakti şimdi

Artık şiir yazmak yok namına
Boş yere heba etmeye değmez aşk tümcelerini

Hak ettiğin ilgi ve sevgiyi göremiyorsan,
"Sen benden daha iyilerine layıksın" bahanesine bile sığınmana gerek kalmıyor.
Topluyorsun hayal kırıklıklarını sırt çantana,
Acılarını da sıkıştırıyorsun koltuk altına,
Atıyorsun kendini duygusuzlardan uzaklara.
O,zamanla seni kaybettiğine yanıyor,sen ise onun gibisine kandığına...

Elbet bensiz de çizersin hayatının resmini
Ama saçlarına aklar damlatırsın...
Uyduramazsın gökyüzündeki yıldılara gözlerini
Gözlerin uzaklara dalıp gittikçe beni hatırlarsın...

O okka burnunu yüzünün ortasına oturtmaya hayalin yetmez

öyle sessiz sedasız gittik ki birbirimizden;
ne ayrılığı utandırdık
ne yalnızlığa ihanet ettik
ne de hüznü beklettik
zor bir vedaydı ama sabrettik
gözyaşımızı içimize yolcu ettik

Saçındaki aklara ve kırıklara sahip çıkmalıydı kadın.
ne de olsa onlar cam kırığı yüreğinden yansıyan can kırıklarıydı.
ne kadar boyarsa boyasın kapatamadığı,
ne kadar keserse kessin uçlarına dolanan hüznü atamadığı.
her ayna karşısına geçtiğinde hatrını deşen,
tarayan ellere ziyan,

Kör bir kelebeğin nafile kanat çırpışlarına şahit olmakta yüreğim
O bir günlük ömrüne,ben bir günlük sevgine sığınıyorum
O narin kanatlarını doludizgin insafsızlığına savuruyor
Ben yalan sürmeli gözlerinden bağışlamaya kıyamadığın şefkati
"Elbet düzelir" edasıyla,sür gitsin yaralarıma katık yapıyorum
Gözümün erdiği,elimin yettiği ne varsa bir bir yakıyorum

Sen
bu şiirlerin
her hecesinde
nafile telaşlar içerisinde
sil baştan yazdığım cümlesin...
her satırında