Sen gerçeğimsin, ben senin sonun.
Adımıza yazılmış tüm şiirler fail-i meftun.
Firdevs ninem bana
" yeryüzünde yetmiş iki buçuk millet var kızım" derdi.
"Her milletin içinde binlerce insan ve her insanın içinde iki karakter..."
Küçüktüm..Pek anlamazdım ne demek istediğini.Büyüdükçe yerine oturmaya başladı taşlar.Hele ki sanal alem icat oldu,ninemin sözleri her gün kulaklarımda çınlar oldu.
Bir kaç kitap çıkarmış sözde şair sıfatına erişmiş ama insan olmak adına bir nebze yol kat edememiş bazı insancıkların sırf kendinden iyi şiir yazdığı için bir çok arkadaşa iftira attığını gördüm.Keşke sadece şiirlerine olsaydı bu iftiralar.Bazen hadlerini aşıp karakterlerine,yaşantılarına varana dek çatal dillerini uzattılar....Hani eli kalem tutan,okumuş insanlardı en güzel örnekler...?
Oysa ben yazdıklarında doğru düzgün anlam bütünlüğü bile olmayan lakin yüreği sevgi,saygı,hoşgörü,tevazu dolu insanlar gördüm.Yazdıkları değil yürekleri cezbetti beni.Aldım başımın üstüne koydum karakterlerini.
Sana adanmış şiirlerin arasına sıkıştırıyorum pişmanlıklarımı ,
Zulamda hep bir tedirginlik besliyorum.
Yüzünü arıyorum bakmaya korktuğum aynalarda ,
Eşgali belirsiz kavuşmalar hayal ediyorum.
Galiba ben seni unutamıyorum.
Hangi ihanetine denk gelsem içimdeki seni yolcu edemedim.
Hangi yalanını sobelesem ümitlerimi zedeledim.
Yine de güneşli sabahlarına uyanmak umuduyla,
Uykumdan vurduğun gecelerden zerre kadar şikâyet etmedim.
Sesini her işittiğimde ne bahaneler uydurup,
Sevgi;her koşulda yaka cebinde sığınılabilecek bir boşluk bulundurmaktır .
Sonrası mı...?
Gelsin şımarmak .
Gidiyorum
Günahlarında yanmaya gidiyorum.
Kır düğünü düşlerimi
Gözlerine benzeyen bir kız cocuğu
özlemimi
Gözyaşlarında yakmaya
Bir bilse
Manasına sicim olup tel tel dolandım
Bir görse gülüşündeki gamzeyi ekmeğime katık yaptım
Bir duysa
Yedi veren misalı yollarına gönlümü saçtım
Belki severdi
Serbest vezin şiirlerin en güçlü ve en güzel kalemi,şairine saygı ve selamlarımı sunuyorum..