Cafer Yılmaz Şiirleri - Şair Cafer Yılmaz

Gitmek mi zor... yoksa kalmak mı?
Yanmak mı zor... yoksa sönmek mi?

İki dağın arasında sıkışıp kalmış
Kıvrım kıvrım kıvrılan dere misali
Akıp gidiyorum ama

dışarısı buz gibi
itin kuyruğunu dondururcasına soğuk.
hocanın akşam ezanı bile
boğuk geliyor bu gün boğuk.
her zamanki yerimdeyim yine.
sanki yıllarca rezervasyon yapılmış gibi.

Sanma ki zaman, aşka ilaç gibidir.
Zaman; yaprağı çalan, rüzgar gibidir.
Yüreğim, çalı basmış toprak gibidir,
İster nadasa bırak, ister yak beni.

Çıkar ruhunu, ne kaldı ki geride...

sahibinden satılık diyordu ilan...

arka sokaklarda pazarlık oluyordu
sahipsiz bir yüreğin
satılık bedeni.
ve martılar tepemize iniyordu

biliyorum, şu an çok kırgınsın.
benim yanımda ama
benim olmayan uzaklardasın...
dün, hiç olmayacak bir sebepten çıktım dışarı.
zaten olmayacak zamanları,
olmayacak aşkları yaşamıyormuyum?

ufku görürsün de
git tut hadi, tutabilirsen.
öpüşmesidir aslında sana inat
yer ile göğün.
yüreğin kavrum kavrum kavrulurken.

iki şeyi bilir
iki şeyi söylerim...
bir; hasta olmayacaksın...
iki; aşık olmayacaksın...

önce kesif bir burun akıntısı,

Bakma sen bu adama!
Farz et ki kaldırımda bir deli
Küfür savuruyor ileri geri.
Yırtılmış üstü,üstelik öbek öbek kir
Kokusunu sokağa her giren bilir.
Adı deli...Kimse bilmez gerçek adını

Kaç günüm kaldı ki önümde..?
Kaç kez daha görebileceğim,
Bir yaprağın yeniden doğuşunu,
Ve rüzgarda savruluşunu…
Durgun akan su gibi
Güneşe yenik düşüyorum yavaş yavaş

şiir yazmak başka
seni yazmak apayrı...
var olan her şeyi,
bir derenin suyuyla anlatabilirim.
oysa seni yazmaya kalksam
okyanusun tam ortasında ölebilirim...