Birsen Budak Şiirleri - Şair Birsen Budak

gözlerindeki huzuru ararken
özünden öz doldu yüreğime
yanlız değilim şimdi
can yoldaşım oldun benimle

atıldım bir boşluğa
etrafımı göremiyordum
içime huzur veren bakışlarınla
olmaya başladı gözlerim

esintiler uçurdu kelebeği
yağmurlar kapattı gelinciği
hüzün dolu ruhlarıyla
atıldılar yol kenarına
uykuya daldılar uzun yıllar
yeniden uyandılar bir baharda

Ey yoksulluk
ne kadarda çıplaksın
ve okadarda gerçek
seni o yüzden çok ama
çok seviyorum
tıpkı sevdiğim gibi

Düşündüren dünya üstü
değiştiren doğadaki yaşam
şimdi hepsi üzgün seyirci
kelebeker kanatsız
konamıyor gelinciğine
ne de karınca telaşlı

gözbebeğimin iz düşümündeki
kente yol alıyorum bu gece
fırçam ve boyalarımla
kareleyeceği resmi mi
bende bilmiyorum
yüreğimdeki çoşkuya sele

var ettiniz doğal olmayan yoldan
dışarı çıkar çıkmazda korkuttunuz
yabancılık çektim ilk günden
sarıllanlarla bağladınız elimi ayağımı
henüz yaşama başlamadan
kurallar koyarak beslenmeme

Ben ki kardelen
Yine canlı yine dipdiri
Yine çiçek yine yaprak
Yıla yeniden başlamak
Kışta yorulmuş
Vurulmuşta

her güle bakışında
gözyaşların damlayacak
üstüme
düşecek kuruyan yapraklarım
sen kopardıkca varolacaksın
ben yeşereceğim herdaim

bir ben birde
benden içeri sen
birsen birde
senden içeri ben
ben bende değil
ben sende imişim