Buldum birden kendimi
torosların en tepesinde
lalelerin misafirliyinde
kafaları eyik dipdiri canlı
seyrettim güzelliklerini
uzun uzun kıyamadım
karlı sabahın ilk gününde
bakarken sınırsız uzaklara
hatıralarım canlanıyor tek tek
bu beyaz perdede
bastığın yerlerde yürüyorum
şimdi kar izleriyle
açmış kanatlarını
uçsuz bucaksız denizlerde
saatlerce süzülerek
gökyüzünde ararken gözlerim
süzülerek bulutlar arasından
çıkıp geldin benim albatrosum
Balçıktı o
yıllardan kalan
besledi asalakları
içinde yana yana
canı acıyan ve
kurtulamayan biri
bu sabah bir tatlı öpücükle
UYANDIRILDIM
önüme sevdiğim yiyecekler
SUNULDU
sevgi seli içinde anlarım
PLANLANDI
bir ışıltı derin bir ışığı açığa çıkartır
sevgiyi bitmez tükenmez enerjiyle
yaşamın gerçeğine doğru götürür
bu dünyada insanca yaşamak
NE ZOR
hergün birşeylerin içimden koptuğunu
HİSSEDİYORUM
yaşadıklarım ve gördüklerime
ÇÖZÜM YOK
örnek aldık doğadan
yaşadıklarımızı yaşattıklarımızı
oysa yaşanır hep yeniden
mevsimler gibi hüzünlerimizde
doğanın bir parçasıyıs etkileniriz
hele aylardan eylüldeyseniz
var olduktan sonra
yokluğu hissettirmedin
kendini bende buldurttun
göz pınarımın akışı
ışığı ve güneşi oldun
canımdan canlar çoğalttın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!