öyle temizki için
aldığın kirli havayı
temizleyerek geri
veriyorsun
çekiyorum bende
soluksuz nefesini
giderken bıraktığın
şimdiki gelensin
gelmek istedi oda
kabul gününde değildin
kapattım bu gece
ellerimle gözlerimi
Oysa yüzmeyi
biliyorduk
şimdi kulaçlarımız
yetmiyor
dalgaları aşmamıza
hep sakin
her mevsim saklıyorum
yüreğimin derinliğinde
gelincikelebeğimi
ışığı ve güneşi görünce
kıpırtılarını hissediyorum
özgürlüğe mi açılmak
ben severim maviyi
nereye gitsem
cesaretle kapatırım gözlerimi
bırakırım kendimi akıntıya
şimdi gidiyorum
bir tüy kadar hafif
güneşin ışığıyla boyadığın
uzun ince bulutlar arasından
akan kan taneleri yüreğimden
sarıyor şimdi tüm bedenimi
tohumlandırarak bırakıyorlar
kendilerini gözlerimden
fark edilmeyen bir noktaydım
sessiz dönüşlerimle bu evrende
her gelişimde büyüyerek
döndüm arkamı dönmeden
ne zamanki beni bana
yansıtan o yüz secde de
karanlık herşeyi saklar
dediklerine bakma
asıl karanlıkta görülür
umut gülüşler
bilerek
sende öyle
yürek vardıki
sürekli sevgi
tohumlarını
gözlerinden
insanların
derler bu güne 8 mart
herkes kendi penceresinden
kutlar kadınlar gününü
tamda gelinciklerin kızıllaştığı
tek tek diğerlerine baş olduğu
dünde vardılar yaşadılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!