Bir ölünün seyir defteri

De haydi gel..!
Ömrümün yaban gülü, halden anlaman yaralı berdüşü...
Gel şöyle otur yamacıma yankı yaparcasına,
sesim sesine çarparsın...
Necedir ıraksın düşlerime , necedir yabansın içimde sakladığım gülüşlerime..!
Hudutlar çizilmiş gibi yavan uykularımın misafiri olmuyon epeydir...
Bilmezmisin geceler berduştur ,
Uslanmayan sarhoştur sen gideli..
Çoğu da katıksız düştür işte yada yavan hülya...
Gel hele şöyle uzakdurma..!
Bak solyanım hala boştur,içime kacan hayalini astım asalı...
Serseriyim o günden beri belkide uslanmaz bir deli, kim bilir belki bahtsız bedeviyim hani...
Sesim mevlevi olduğundan beri,dilim laldir konuşmaz kimseyle...
De haydi durma öyle..!
Gel otur şöyle yanı başıma yamaçsız yanıma...
Hele bir söyle necesindir içimde öldüğünden beri...
De haydi gel..!
Sohbetim ,özlemiş buğulu ruhumu okşayan sesini.
Bak..!
Çayım dertlerle demli şimdi, soğutma iç hele...
Sözlerim gam yüklü kervanlarla çölleri aşıp da geldi dinle hele.
Korkma sana uzun uzun bakışlarımdan.
Ürktün sanki..?
Korkma, öfkemdem değil ,hasretimden hep...
Seni kirpiklerimde astığımdan beri, hafsalamdaki hayalin firari...
Gel ırak durma..!
Otur şöyle titreyen yamacıma,bakayım şöyle bir sana...
Uzun zamandır görmedim ince yüzünü, çukurlarında, uykuya daldığım gamzelerini...
Necedir oldu,kırkyıl hatrı olan gözlerinin kahvesinden içmeyeli.
Bakmadım ruhunun falına sen yüreğimden gideli...
Gel ırak durma..!
Yorgunsun belli otur şöyle fısıldayan yamacıma..!
Hele bi de..!
senin yaban yüreğinde kaç mevsim geçti..?
yoksa
Yoksa bensiz hep baharmıydı mevsimler oralarda.?
Bende hepeydir kara kış hüküm sürer.
Sana uğramamış halinden belli...
De haydi gel otur özleminin sefa sürdüğü sol yanıma
SuZi